πιθανός

Ancient Greek

Etymology

From the root of πείθω (peíthō, “I persuade”) +‎ -νος (-nos, adjective suffix).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pi.tʰa.nós/ → /pi.θaˈnos/ → /pi.θaˈnos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pi.tʰa.nós/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pi.tʰaˈnos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /pi.θaˈnos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pi.θaˈnos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pi.θaˈnos/

Adjective

πῐθᾰνός • (pithanós) m (feminine πῐθᾰνή, neuter πῐθᾰνόν); first/second declension

1. persuasive, influential, winning
2. plausible, credible
3. (art) true to nature, natural
4. easy to persuade, credulous
5. obedient, docile

Inflection

First and second declension of πῐθᾰνός; πῐθᾰνή; πῐθᾰνόν (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		πῐθᾰνός pithanós	πῐθᾰνή pithanḗ	πῐθᾰνόν pithanón		πῐθᾰνώ pithanṓ	πῐθᾰνᾱ́ pithanā́	πῐθᾰνώ pithanṓ		πῐθᾰνοί pithanoí	πῐθᾰναί pithanaí	πῐθᾰνᾰ́ pithaná
Genitive		πῐθᾰνοῦ pithanoû	πῐθᾰνῆς pithanês	πῐθᾰνοῦ pithanoû		πῐθᾰνοῖν pithanoîn	πῐθᾰναῖν pithanaîn	πῐθᾰνοῖν pithanoîn		πῐθᾰνῶν pithanôn	πῐθᾰνῶν pithanôn	πῐθᾰνῶν pithanôn
Dative		πῐθᾰνῷ pithanôi	πῐθᾰνῇ pithanêi	πῐθᾰνῷ pithanôi		πῐθᾰνοῖν pithanoîn	πῐθᾰναῖν pithanaîn	πῐθᾰνοῖν pithanoîn		πῐθᾰνοῖς pithanoîs	πῐθᾰναῖς pithanaîs	πῐθᾰνοῖς pithanoîs
Accusative		πῐθᾰνόν pithanón	πῐθᾰνήν pithanḗn	πῐθᾰνόν pithanón		πῐθᾰνώ pithanṓ	πῐθᾰνᾱ́ pithanā́	πῐθᾰνώ pithanṓ		πῐθᾰνούς pithanoús	πῐθᾰνᾱ́ς pithanā́s	πῐθᾰνᾰ́ pithaná
Vocative		πῐθᾰνέ pithané	πῐθᾰνή pithanḗ	πῐθᾰνόν pithanón		πῐθᾰνώ pithanṓ	πῐθᾰνᾱ́ pithanā́	πῐθᾰνώ pithanṓ		πῐθᾰνοί pithanoí	πῐθᾰναί pithanaí	πῐθᾰνᾰ́ pithaná
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		πῐθᾰνῶς pithanôs				πῐθᾰνώτερος pithanṓteros				πῐθᾰνώτᾰτος pithanṓtatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Derived terms

• πιθανότης (pithanótēs)

Descendants

• Greek: πιθανός (pithanós)

Further reading

• “πιθανός”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “πιθανός”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• πιθανός in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎^[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited.
  • cogent idem, page 142.
  • convincing idem, page 173.
  • eloquent idem, page 265.
  • forcible idem, page 335.
  • influential idem, page 439.
  • persuasive idem, page 608.
  • powerful idem, page 630.
  • telling idem, page 859.
  • valid idem, page 943.
  • winning idem, page 982.

Greek

Etymology

From the Ancient Greek πιθανός (pithanós).

Adjective

πιθανός • (pithanós) m (feminine πιθανή, neuter πιθανό)

1. likely, possible, potential, probable

   Είναι πιθανός ο πυρηνικός πόλεμος Ινδίας – Πακιστάν.

   Eínai pithanós o pyrinikós pólemos Indías – Pakistán.

   Nuclear war between India and Pakistan is a real possibility.

Declension

Declension of πιθανός

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	πιθανός •	πιθανή •	πιθανό •	πιθανοί •	πιθανές •	πιθανά •
genitive	πιθανού •	πιθανής •	πιθανού •	πιθανών •	πιθανών •	πιθανών •
accusative	πιθανό •	πιθανή •	πιθανό •	πιθανούς •	πιθανές •	πιθανά •
vocative	πιθανέ •	πιθανή •	πιθανό •	πιθανοί •	πιθανές •	πιθανά •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο πιθανός, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο πιθανός, etc.)

Degrees of comparison by suffixation

comparative	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	πιθανότερος •	πιθανότερη •	πιθανότερο •	πιθανότεροι •	πιθανότερες •	πιθανότερα •
genitive	πιθανότερου •	πιθανότερης •	πιθανότερου •	πιθανότερων •	πιθανότερων •	πιθανότερων •
accusative	πιθανότερο •	πιθανότερη •	πιθανότερο •	πιθανότερους •	πιθανότερες •	πιθανότερα •
vocative	πιθανότερε •	πιθανότερη •	πιθανότερο •	πιθανότεροι •	πιθανότερες •	πιθανότερα •
derivations	relative superlative: ο + comparative forms (eg "ο πιθανότερος", etc)
Absolute superlative	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	πιθανότατος •	πιθανότατη •	πιθανότατο •	πιθανότατοι •	πιθανότατες •	πιθανότατα •
genitive	πιθανότατου •	πιθανότατης •	πιθανότατου •	πιθανότατων •	πιθανότατων •	πιθανότατων •
accusative	πιθανότατο •	πιθανότατη •	πιθανότατο •	πιθανότατους •	πιθανότατες •	πιθανότατα •
vocative	πιθανότατε •	πιθανότατη •	πιθανότατο •	πιθανότατοι •	πιθανότατες •	πιθανότατα •

Antonyms

• απίθανος (apíthanos)

Derived terms

• πιθανότητα (pithanótita)

See also

• ενδεχόμενος (endechómenos, “possible, conceivable”)

Further reading

• πιθανός - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.