συνδέω

Ancient Greek

Alternative forms

• ξυνδέω (xundéō) — Old Attic

Etymology

σῠν- (sun-, “together”) +‎ δέω (déō, “to tie”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /syn.dé.ɔː/ → /synˈde.o/ → /sinˈde.o/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /syn.dé.ɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /synˈde.o/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /synˈde.o/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /synˈde.o/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /sinˈde.o/

Verb

σῠνδέω • (sundéō)

1. tie together, bind together
2. to connect
3. (in the mediopassive form) συνδέομαι (sundéomai) [+dative]
   1. to join in entreating
   2. to beg of someone also

Inflection

   Present: συνδέω, συνδέομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	συνδέω	συνδέεις	συνδέει	συνδέετον	συνδέετον	συνδέομεν	συνδέετε	συνδέουσῐ(ν)
	subjunctive	συνδέω	συνδέῃς	συνδέῃ	συνδέητον	συνδέητον	συνδέωμεν	συνδέητε	συνδέωσῐ(ν)
	optative	συνδέοιμῐ	συνδέοις	συνδέοι	συνδέοιτον	συνδεοίτην	συνδέοιμεν	συνδέοιτε	συνδέοιεν
	imperative		συνδεῖ	συνδεέτω	συνδέετον	συνδεέτων		συνδέετε	συνδεόντων
middle/ passive	indicative	συνδέομαι	συνδέῃ, συνδέει	συνδέεται	συνδέεσθον	συνδέεσθον	συνδεόμεθᾰ	συνδέεσθε	συνδέονται
	subjunctive	συνδέωμαι	συνδέῃ	συνδέηται	συνδέησθον	συνδέησθον	συνδεώμεθᾰ	συνδέησθε	συνδέωνται
	optative	συνδεοίμην	συνδέοιο	συνδέοιτο	συνδέοισθον	συνδεοίσθην	συνδεοίμεθᾰ	συνδέοισθε	συνδέοιντο
	imperative		συνδέου	συνδεέσθω	συνδέεσθον	συνδεέσθων		συνδέεσθε	συνδεέσθων
		active				middle/passive
infinitive		συνδέειν				συνδέεσθαι
participle	m	συνδέων				συνδεόμενος
	f	συνδέουσᾰ				συνδεομένη
	n	συνδέον				συνδεόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Present: συνδῶ, συνδοῦμαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	συνδῶ	συνδεῖς	συνδεῖ	συνδεῖτον	συνδεῖτον	συνδοῦμεν	συνδεῖτε	συνδοῦσῐ(ν)
	subjunctive	συνδῶ	συνδῇς	συνδῇ	συνδῆτον	συνδῆτον	συνδῶμεν	συνδῆτε	συνδῶσῐ(ν)
	optative	συνδοίην, συνδοῖμῐ	συνδοίης, συνδοῖς	συνδοίη, συνδοῖ	συνδοῖτον, συνδοίητον	συνδοίτην, συνδοιήτην	συνδοῖμεν, συνδοίημεν	συνδοῖτε, συνδοίητε	συνδοῖεν, συνδοίησᾰν
	imperative		συνδεῖ	συνδείτω	συνδεῖτον	συνδείτων		συνδεῖτε	συνδούντων
middle/ passive	indicative	συνδοῦμαι	συνδεῖ, συνδῇ	συνδεῖται	συνδεῖσθον	συνδεῖσθον	συνδούμεθᾰ	συνδεῖσθε	συνδοῦνται
	subjunctive	συνδῶμαι	συνδῇ	συνδῆται	συνδῆσθον	συνδῆσθον	συνδώμεθᾰ	συνδῆσθε	συνδῶνται
	optative	συνδοίμην	συνδοῖο	συνδοῖτο	συνδοῖσθον	συνδοίσθην	συνδοίμεθᾰ	συνδοῖσθε	συνδοῖντο
	imperative		συνδοῦ	συνδείσθω	συνδεῖσθον	συνδείσθων		συνδεῖσθε	συνδείσθων
		active				middle/passive
infinitive		συνδεῖν				συνδεῖσθαι
participle	m	συνδῶν				συνδούμενος
	f	συνδοῦσᾰ				συνδουμένη
	n	συνδοῦν				συνδούμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: σῠνέδεον, σῠνεδεόμην (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	σῠνέδεον	σῠνέδεες	σῠνέδεε(ν)	σῠνεδέετον	σῠνεδεέτην	σῠνεδέομεν	σῠνεδέετε	σῠνέδεον
middle/ passive	indicative	σῠνεδεόμην	σῠνεδέου	σῠνεδέετο	σῠνεδέεσθον	σῠνεδεέσθην	σῠνεδεόμεθᾰ	σῠνεδέεσθε	σῠνεδέοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: σῠνέδουν, σῠνεδούμην (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	σῠνέδουν	σῠνέδεις	σῠνέδει	σῠνεδεῖτον	σῠνεδείτην	σῠνεδοῦμεν	σῠνεδεῖτε	σῠνέδουν
middle/ passive	indicative	σῠνεδούμην	σῠνεδοῦ	σῠνεδεῖτο	σῠνεδεῖσθον	σῠνεδείσθην	σῠνεδούμεθᾰ	σῠνεδεῖσθε	σῠνεδοῦντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: συνδήσω, συνδήσομαι, συνδεθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	συνδήσω	συνδήσεις	συνδήσει	συνδήσετον	συνδήσετον	συνδήσομεν	συνδήσετε	συνδήσουσῐ(ν)
	optative	συνδήσοιμῐ	συνδήσοις	συνδήσοι	συνδήσοιτον	συνδησοίτην	συνδήσοιμεν	συνδήσοιτε	συνδήσοιεν
middle	indicative	συνδήσομαι	συνδήσῃ, συνδήσει	συνδήσεται	συνδήσεσθον	συνδήσεσθον	συνδησόμεθᾰ	συνδήσεσθε	συνδήσονται
	optative	συνδησοίμην	συνδήσοιο	συνδήσοιτο	συνδήσοισθον	συνδησοίσθην	συνδησοίμεθᾰ	συνδήσοισθε	συνδήσοιντο
passive	indicative	συνδεθήσομαι	συνδεθήσῃ	συνδεθήσεται	συνδεθήσεσθον	συνδεθήσεσθον	συνδεθησόμεθᾰ	συνδεθήσεσθε	συνδεθήσονται
	optative	συνδεθησοίμην	συνδεθήσοιο	συνδεθήσοιτο	συνδεθήσοισθον	συνδεθησοίσθην	συνδεθησοίμεθᾰ	συνδεθήσοισθε	συνδεθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		συνδήσειν			συνδήσεσθαι		συνδεθήσεσθαι
participle	m	συνδήσων			συνδησόμενος		συνδεθησόμενος
	f	συνδήσουσᾰ			συνδησομένη		συνδεθησομένη
	n	συνδῆσον			συνδησόμενον		συνδεθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: σῠνέδησᾰ, σῠνεδησᾰ́μην, σῠνεδέθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	σῠνέδησᾰ	σῠνέδησᾰς	σῠνέδησε(ν)	σῠνεδήσᾰτον	σῠνεδησᾰ́την	σῠνεδήσᾰμεν	σῠνεδήσᾰτε	σῠνέδησᾰν
	subjunctive	συνδήσω	συνδήσῃς	συνδήσῃ	συνδήσητον	συνδήσητον	συνδήσωμεν	συνδήσητε	συνδήσωσῐ(ν)
	optative	συνδήσαιμῐ	συνδήσειᾰς, συνδήσαις	συνδήσειε(ν), συνδήσαι	συνδήσαιτον	συνδησαίτην	συνδήσαιμεν	συνδήσαιτε	συνδήσειᾰν, συνδήσαιεν
	imperative		σύνδησον	συνδησᾰ́τω	συνδήσᾰτον	συνδησᾰ́των		συνδήσᾰτε	συνδησᾰ́ντων
middle	indicative	σῠνεδησᾰ́μην	σῠνεδήσω	σῠνεδήσᾰτο	σῠνεδήσᾰσθον	σῠνεδησᾰ́σθην	σῠνεδησᾰ́μεθᾰ	σῠνεδήσᾰσθε	σῠνεδήσᾰντο
	subjunctive	συνδήσωμαι	συνδήσῃ	συνδήσηται	συνδήσησθον	συνδήσησθον	συνδησώμεθᾰ	συνδήσησθε	συνδήσωνται
	optative	συνδησαίμην	συνδήσαιο	συνδήσαιτο	συνδήσαισθον	συνδησαίσθην	συνδησαίμεθᾰ	συνδήσαισθε	συνδήσαιντο
	imperative		σύνδησαι	συνδησᾰ́σθω	συνδήσᾰσθον	συνδησᾰ́σθων		συνδήσᾰσθε	συνδησᾰ́σθων
passive	indicative	σῠνεδέθην	σῠνεδέθης	σῠνεδέθη	σῠνεδέθητον	σῠνεδεθήτην	σῠνεδέθημεν	σῠνεδέθητε	σῠνεδέθησᾰν
	subjunctive	συνδεθῶ	συνδεθῇς	συνδεθῇ	συνδεθῆτον	συνδεθῆτον	συνδεθῶμεν	συνδεθῆτε	συνδεθῶσῐ(ν)
	optative	συνδεθείην	συνδεθείης	συνδεθείη	συνδεθεῖτον, συνδεθείητον	συνδεθείτην, συνδεθειήτην	συνδεθεῖμεν, συνδεθείημεν	συνδεθεῖτε, συνδεθείητε	συνδεθεῖεν, συνδεθείησᾰν
	imperative		συνδέθητῐ	συνδεθήτω	συνδέθητον	συνδεθήτων		συνδέθητε	συνδεθέντων
		active			middle		passive
infinitive		συνδῆσαι			συνδήσᾰσθαι		συνδεθῆναι
participle	m	συνδήσᾱς			συνδησᾰ́μενος		συνδεθείς
	f	συνδήσᾱσᾰ			συνδησᾰμένη		συνδεθεῖσᾰ
	n	συνδῆσᾰν			συνδησᾰ́μενον		συνδεθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: συνδέδεκᾰ, συνδέδεμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	συνδέδεκᾰ	συνδέδεκᾰς	συνδέδεκε(ν)	συνδεδέκᾰτον	συνδεδέκᾰτον	συνδεδέκᾰμεν	συνδεδέκᾰτε	συνδεδέκᾱσῐ(ν)
	subjunctive	συνδεδέκω	συνδεδέκῃς	συνδεδέκῃ	συνδεδέκητον	συνδεδέκητον	συνδεδέκωμεν	συνδεδέκητε	συνδεδέκωσῐ(ν)
	optative	συνδεδέκοιμῐ, συνδεδεκοίην	συνδεδέκοις, συνδεδεκοίης	συνδεδέκοι, συνδεδεκοίη	συνδεδέκοιτον	συνδεδεκοίτην	συνδεδέκοιμεν	συνδεδέκοιτε	συνδεδέκοιεν
	imperative		συνδέδεκε	συνδεδεκέτω	συνδεδέκετον	συνδεδεκέτων		συνδεδέκετε	συνδεδεκόντων
middle/ passive	indicative	συνδέδεμαι	συνδέδεσαι	συνδέδεται	συνδέδεσθον	συνδέδεσθον	συνδεδέμεθᾰ	συνδέδεσθε	συνδέδενται
	subjunctive	συνδεδεμένος ὦ	συνδεδεμένος ᾖς	συνδεδεμένος ᾖ	συνδεδεμένω ἦτον	συνδεδεμένω ἦτον	συνδεδεμένοι ὦμεν	συνδεδεμένοι ἦτε	συνδεδεμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	συνδεδεμένος εἴην	συνδεδεμένος εἴης	συνδεδεμένος εἴη	συνδεδεμένω εἴητον/εἶτον	συνδεδεμένω εἰήτην/εἴτην	συνδεδεμένοι εἴημεν/εἶμεν	συνδεδεμένοι εἴητε/εἶτε	συνδεδεμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		συνδέδεσο	συνδεδέσθω	συνδέδεσθον	συνδεδέσθων		συνδέδεσθε	συνδεδέσθων
		active				middle/passive
infinitive		συνδεδεκέναι				συνδεδέσθαι
participle	m	συνδεδεκώς				συνδεδεμένος
	f	συνδεδεκυῖᾰ				συνδεδεμένη
	n	συνδεδεκός				συνδεδεμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

• ἀσύνδετος (asúndetos, “unconnected, loose”)
• συνδεδεμένως (sundedeménōs, “conjunctively”, adverb)
• σύνδεσῐς f (súndesis, “binding together”)
• συνδετέος (sundetéos, “to be tied”)
• συνδέτης m (sundétēs, “one bound hand and foot”)
• σύνδετος (súndetos, “bound hand and foot”)
• συνδετῐκός (sundetikós, “connective, conjunctive”)

 

Related terms

• ἐπῐσυνδεσμέω (episundesméō, “act as astringent”)
• ἐπῐσύνδεσῐς f (episúndesis, “concatenation”)
• ἐπῐσυνδέω (episundéō, “bind on top”)
• εὐσύνδετος (eusúndetos, “readily combining”)
• θεοσύνδετος (theosúndetos, “united by God”)
• ὀλῐγοσύνδεσμος (oligosúndesmos, “sparing of conjunctions”)
• πολῠσύνδεσμος (polusúndesmos, “using many conjunctions”)
• πολῠσύνδετος (polusúndetos, “using many conjunctions”)
• συνδεσμεύω (sundesmeúō, “bind together”)
• συνδέσμιος (sundésmios, “convinctus”)
• συνδεσμοειδής (sundesmoeidḗs, “of the form of conjunctions”)
• σύνδεσμος m (súndesmos, “bond, fastening”)
• συνδεσμώτης m (sundesmṓtēs, “fellow-prisoner”)
• συνδεσμῐκός (sundesmikós, “conjunctive”)
• χονδροσύνδεσμος m (khondrosúndesmos, “cartilaginous connexion”)

 

Descendants

• Greek: συνδέω (syndéo)

Further reading

• “συνδέω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “συνδέω”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• “συνδέω”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
• συνδέω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette

Greek

Etymology

From Ancient Greek σῠνδέω (sundéō). Morphologically, from συν- (“togehter”) + δέω in its ancient sense ("tie").

Pronunciation

• IPA^(key): /sinˈðe.o/
• Hyphenation: συν‧δέ‧ω

Verb

συνδέω • (syndéo) (past συνέδεσα, passive συνδέομαι)

1. to connect, link, bind

   Συνδέστε το καλώδιο με το ρεύμα. ― Syndéste to kalódio me to révma. ― Connect the wire to the current.

   Συνδέομαι με το ίντερνετ. ― Syndéomai me to ínternet. ― I connect to the internet.

2. to associate

   Μας συνδέουν κοινές αναμνήσεις. ― Mas syndéoun koinés anamníseis. ― Common memories connect us.

3. to have an affair

   Συνδέονται εδώ και τρία χρόνια, αλλά δεν παντρεύονται. ― Syndéontai edó kai tría chrónia, allá den pantrévontai. ― They (have been) are together for three years, but they do not (won't) get married.

4. (computing) to interface

Conjugation

συνδέω   συνδέομαι

	Active voice ➤		Passive voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤	Present	Dependent
1 sg	συνδέω	συνδέσω	συνδέομαι	συνδεθώ
2 sg	συνδέεις	συνδέσεις	συνδέεσαι	συνδεθείς
3 sg	συνδέει	συνδέσει	συνδέεται	συνδεθεί
1 pl	συνδέουμε, [‑ομε]	συνδέσουμε, [‑ομε]	συνδεόμαστε	συνδεθούμε
2 pl	συνδέετε	συνδέσετε	συνδέεστε, συνδεόσαστε	συνδεθείτε
3 pl	συνδέουν(ε)	συνδέσουν(ε)	συνδέονται	συνδεθούν(ε)
Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤	Imperfect	Simple past
1 sg	συνέδεα, σύνδεα1	συνέδεσα, σύνδεσα2	συνδεόμουν(α)	συνδέθηκα
2 sg	συνέδεες, σύνδεες	συνέδεσες, σύνδεσες	συνδεόσουν(α)	συνδέθηκες
3 sg	συνέδεε, σύνδεε	συνέδεσε, σύνδεσε	συνδεόταν(ε)	συνδέθηκε
1 pl	συνδέαμε	συνδέσαμε	συνδεόμασταν, (‑όμαστε)	συνδεθήκαμε
2 pl	συνδέατε	συνδέσατε	συνδεόσασταν, (‑όσαστε)	συνδεθήκατε
3 pl	συνέδεαν, συνδέαν(ε), σύνδεαν	συνέδεσαν, σύνδεσαν3, συνδέσαν(ε)	συνδέονταν, (συνδεόντουσαν)	συνδέθηκαν, συνδεθήκαν(ε)
Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤	Continuous	Simple
1 sg	θα συνδέω ➤	θα συνδέσω ➤	θα συνδέομαι ➤	θα συνδεθώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα συνδέεις, …	θα συνδέσεις, …	θα συνδέεσαι, …	θα συνδεθείς, …
	Perfect aspect ➤		Perfect aspect
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … συνδέσει   έχω, έχεις, … συνδεδεμένο, ‑η, ‑ο ➤		έχω, έχεις, … συνδεθεί   είμαι, είσαι, … συνδεδεμένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤	είχα, είχες, … συνδέσει   είχα, είχες, … συνδεδεμένο, ‑η, ‑ο		είχα, είχες, … συνδεθεί   ήμουν, ήσουν, … συνδεδεμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … συνδέσει   θα έχω, θα έχεις, … συνδεδεμένο, ‑η, ‑ο		θα έχω, θα έχεις, … συνδεθεί   θα είμαι, θα είσαι, … συνδεδεμένος, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	σύνδεε	σύνδεσε	—	συνδέσου
2 pl	συνδέετε	συνδέστε	συνδέεστε	συνδεθείτε
Other forms	Active voice		Passive voice
Present participle➤	συνδέοντας ➤		—
Perfect participle➤	έχοντας συνδέσει ➤		συνδεδεμένος, ‑η, ‑o4 ➤
Nonfinite form➤	συνδέσει		συνδεθεί
Notes     Appendix:Greek verbs	1. The forms with augment (συνέδεα) are frequent, and the forms without augment (e.g. σύνδεα) are uncommon.  2. The forms with augment (συνέδεσα) and without augment (e.g. σύνδεσα) in the singular past tense are equally used (in the 2020s).  3. The plural form συνέδεσαν with augment is overwhelmingly preferred by speakers (in the 2020s) than σύνδεσαν without augment.  4. The participle with reduplication συνδεδεμένος, in the ancient fashion, is overwhelmingly preferred by speakers than the modern form συνδεμένος.  • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.  • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.  • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Related terms

• αλληλοσυνδέω (allilosyndéo, “to interlock, to interconnect”)
• ανασύνδεση f (anasýndesi, “reconnection”)
• ανασυνδέω (anasyndéo, “reconnect”)
• αποσυνδεδεμένος (aposyndedeménos, “disconnected”)
• αποσύνδεση f (aposýndesi)
• αποσυνδέω (aposyndéo, “to disconnect”)
• ασύνδετος (asýndetos, “unconnected”)
• δέω (déo, “to make possible”)
• διασυνδέω (diasyndéo, “interconnect”)
• επανασυνδέω (epanasyndéo, “to reconnect again”)
• πολυσύνδετος (polysýndetos, “multiconnected”)
• σύνδεση f (sýndesi, “connection”)
• συνδεσμικός (syndesmikós) (grammar)
• συνδεσμολογία f (syndesmología, “syndesmology”) (electricity; anatomy)
• σύνδεσμος m (sýndesmos, “bond; conjunction”)
• συνδέσμωση f (syndésmosi, “syndesmosis”) (anatomy)
• συνδετήρας m (syndetíras, “paper clip”)
• συνδετικός (syndetikós, “connecting, conjunctive”)
• συνδέω (syndéo, “to disconnect”)
• and see: δέω (déo, “to make possible”)