auro

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: Auro and auro-

Interlingua[edit]

Noun[edit]

auro

  1. gold

Italian[edit]

Etymology[edit]

Learned borrowing from Latin aurum, from earlier ausum, from Proto-Italic *auzom, from Proto-Indo-European *h₂éh₂usom (glow), derived from the root *h₂ews-. Doublet of oro.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ˈaw.ro/
  • Rhymes: -awro
  • Hyphenation: àu‧ro

Noun[edit]

auro m (plural auri)

  1. (literary, archaic) Synonym of oro

Further reading[edit]

  • auro in Treccani.it – Vocabolario Treccani on line, Istituto dell'Enciclopedia Italiana

Latin[edit]

Pronunciation[edit]

Etymology 1[edit]

From aurum (gold) +‎ .

Verb[edit]

aurō (present infinitive aurāre, perfect active aurāvī, supine aurātum); first conjugation

  1. (transitive) to overlay with gold, gild
Conjugation[edit]
   Conjugation of aurō (first conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present aurō aurās aurat aurāmus aurātis aurant
imperfect aurābam aurābās aurābat aurābāmus aurābātis aurābant
future aurābō aurābis aurābit aurābimus aurābitis aurābunt
perfect aurāvī aurāvistī aurāvit aurāvimus aurāvistis aurāvērunt,
aurāvēre
pluperfect aurāveram aurāverās aurāverat aurāverāmus aurāverātis aurāverant
future perfect aurāverō aurāveris aurāverit aurāverimus aurāveritis aurāverint
passive present auror aurāris,
aurāre
aurātur aurāmur aurāminī aurantur
imperfect aurābar aurābāris,
aurābāre
aurābātur aurābāmur aurābāminī aurābantur
future aurābor aurāberis,
aurābere
aurābitur aurābimur aurābiminī aurābuntur
perfect aurātus + present active indicative of sum
pluperfect aurātus + imperfect active indicative of sum
future perfect aurātus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present aurem aurēs auret aurēmus aurētis aurent
imperfect aurārem aurārēs aurāret aurārēmus aurārētis aurārent
perfect aurāverim aurāverīs aurāverit aurāverīmus aurāverītis aurāverint
pluperfect aurāvissem aurāvissēs aurāvisset aurāvissēmus aurāvissētis aurāvissent
passive present aurer aurēris,
aurēre
aurētur aurēmur aurēminī aurentur
imperfect aurārer aurārēris,
aurārēre
aurārētur aurārēmur aurārēminī aurārentur
perfect aurātus + present active subjunctive of sum
pluperfect aurātus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present aurā aurāte
future aurātō aurātō aurātōte aurantō
passive present aurāre aurāminī
future aurātor aurātor aurantor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives aurāre aurāvisse aurātūrum esse aurārī aurātum esse aurātum īrī
participles aurāns aurātūrus aurātus aurandus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
aurandī aurandō aurandum aurandō aurātum aurātū
Derived terms[edit]

Etymology 2[edit]

Noun[edit]

aurō

  1. dative/ablative singular of aurum

References[edit]

  • auro”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • auro in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
  • Carl Meißner, Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book[1], London: Macmillan and Co.
    • (ambiguous) to turn a deaf ear to, to open one's ears to..: aures claudere, patefacere (e.g. veritati, assentatoribus)
    • (ambiguous) to listen to a person: aures praebere alicui
    • (ambiguous) to din a thing into a person's ears: aures alicuius obtundere or simply obtundere (aliquem)
    • (ambiguous) to whisper something in a person's ears: in aurem alicui dicere (insusurrare) aliquid
    • (ambiguous) to come to some one's ears: ad aures alicuius (not alicui) pervenire, accidere
    • (ambiguous) to prick up one's ears: aures erigere
    • (ambiguous) his words find an easy hearing, are listened to with pleasure: oratio in aures influit
    • (ambiguous) a fine, practised ear: aures elegantes, teretes, tritae (De Or. 9. 27)
    • (ambiguous) to turn one's eyes (ears, attention) towards an object: oculos (aures, animum) advertere ad aliquid