ciąg

Old Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *tęgъ. First attested in the 14th century.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /t͡ɕɑ̃k/
• IPA^(key): (15^th CE) /t͡ɕɑ̃k/

Noun

ciąg m animacy unattested

1. taking as collateral, judicial seizure; pledge
   • 1902 [1405], “Wybór zapisek sądowych grodzkich i ziemskich wielkopolskich z XV wieku”, in Franciszek Piekosiński, editor, Studia, rozprawy i materiały z dziedziny historii polskiej i prawa polskiego‎^[2], volume 6, page 261:

     Ian se poddal Tome pod czøg in VII fertones, a przed rokem go ne vczøczal

     [Jan sie poddał Tomie pod ciąg in VII fertones, a przed rokiem go nie uciądzał]

Related terms

noun

• ciągadło

 

verbs

• ciągnąć impf

 

Descendants

• Masurian: czióng
• Polish: ciąg
• Silesian: ciōng

References

• Sławski, Franciszek (1958-1965) “ciąg”, in Jan Safarewicz, Andrzej Siudut, editors, Słownik etymologiczny języka polskiego [Etymological dictionary of the Polish language] (in Polish), Kraków: Towarzystwo Miłośników Języka Polskiego
• Bańkowski, Andrzej (2000) “ciąg”, in Etymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)
• B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “ciąg”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish ciąg. By surface analysis, deverbal from ciągać.

Pronunciation

• IPA^(key): /t͡ɕɔŋk/
• (Middle Polish) IPA^(key): /ˈt͡ɕɔ̃k/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɔŋk
• Syllabification: ciąg

Noun

ciąg m inan (related adjective ciągowy)

1. string, chain, sequence (series of uninterrupted things)
2. string, chain, sequence (series of uninterrupted events in time)

   Synonym: następstwo

3. stream (flow of some liquid or gas)
4. (mathematics) sequence (an ordered list of objects, typically indexed with natural numbers)
5. (zoology) flocking, migration (group movement of animals)
6. binge (prolonged period of intoxication or excessive heavy drinking)

   Synonyms: cug, kurs

7. (aerodynamics) thrust (the force generated by propulsion, as in a jet engine)
8. (colloquial) pull, tug (act or result of pulling)

   Synonym: pociągnięcie

9. (obsolete) row, line

   Synonyms: rząd, szereg

10. (obsolete) part of a published article, story etc. contained in a single edition (Is there an English equivalent to this definition?)
11. (obsolete) thread (series of events in a story)

    Synonym: wątek

12. (obsolete, art) engraving, etching

    Synonyms: rys, sztych

13. (obsolete, agriculture) furrow

    Synonym: bruzda

14. (collective, obsolete) team of horses hitched in side-by-side pairs

    Synonym: cug

15. (obsolete, mining) gust of wind, draft of air (przeciąg)

    Synonyms: przeciąg, przewiew

16. (Middle Polish, hunting) part of a net where a hunter draws line

Declension

Declension of ciąg

	singular	plural
nominative	ciąg	ciągi
genitive	ciągu	ciągów
dative	ciągowi	ciągom
accusative	ciąg	ciągi
instrumental	ciągiem	ciągami
locative	ciągu	ciągach
vocative	ciągu	ciągi

Derived terms

adverbs

• jednym ciągiem
• w dalszym ciągu

 

nouns

• ciąg arytmetyczny
• ciąg geometryczny
• ciąg na bramkę
• dalszy ciąg
• gazociąg
• korkociąg
• martwy ciąg
• naftociąg
• parociąg
• próżniociąg
• ropociąg
• rurociąg
• wodociąg

 

phrase

• ciąg dalszy nastąpi

 

preposition

• w ciągu

 

Related terms

verbs

• ciągać impf
• ciągnąć impf

 

Trivia

According to Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej (1990), ciąg is one of the most used words in Polish, appearing 76 times in scientific texts, 79 times in news, 57 times in essays, 20 times in fiction, and 5 times in plays, each out of a corpus of 100,000 words, totaling 237 times, making it the 230th most common word in a corpus of 500,000 words.

Further reading

• ciąg in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• ciąg in Polish dictionaries at PWN
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “ciąg”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
• “CIĄG”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century], 2019 February 22
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “ciąg”, in Słownik języka polskiego‎^[3]
• Aleksander Zdanowicz (1861) “ciąg”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861‎^[4]
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1900), “ciąg”, in Słownik języka polskiego‎^[5] (in Polish), volume 1, Warsaw, page 318