ekmek

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

English[edit]

Noun[edit]

ekmek (uncountable)

  1. Synonym of ekmek kadayif (bread pudding dessert)

Crimean Tatar[edit]

Etymology[edit]

From Proto-Turkic *ek-. Cognate to Turkish ekmek, etc.

Verb[edit]

ekmek

  1. to sow

References[edit]

Turkish[edit]

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ekˈmek/
  • (file)

Etymology 1[edit]

From Ottoman Turkish اكمك (ekmek), from earlier اتمك (etmek), from Common Turkic *etmek. The medial consonant -t- is irregularly changed to -k- to avoid homophony with the verb etmek (to do) as expected.

Noun[edit]

ekmek (definite accusative ekmeği, plural ekmekler)

  1. bread
Declension[edit]
Inflection
Nominative ekmek
Definite accusative ekmeği
Singular Plural
Nominative ekmek ekmekler
Definite accusative ekmeği ekmekleri
Dative ekmeğe ekmeklere
Locative ekmekte ekmeklerde
Ablative ekmekten ekmeklerden
Genitive ekmeğin ekmeklerin
Possessive forms
Nominative
Singular Plural
1st singular ekmeğim ekmeklerim
2nd singular ekmeğin ekmeklerin
3rd singular ekmeği ekmekleri
1st plural ekmeğimiz ekmeklerimiz
2nd plural ekmeğiniz ekmekleriniz
3rd plural ekmekleri ekmekleri
Definite accusative
Singular Plural
1st singular ekmeğimi ekmeklerimi
2nd singular ekmeğini ekmeklerini
3rd singular ekmeğini ekmeklerini
1st plural ekmeğimizi ekmeklerimizi
2nd plural ekmeğinizi ekmeklerinizi
3rd plural ekmeklerini ekmeklerini
Dative
Singular Plural
1st singular ekmeğime ekmeklerime
2nd singular ekmeğine ekmeklerine
3rd singular ekmeğine ekmeklerine
1st plural ekmeğimize ekmeklerimize
2nd plural ekmeğinize ekmeklerinize
3rd plural ekmeklerine ekmeklerine
Locative
Singular Plural
1st singular ekmeğimde ekmeklerimde
2nd singular ekmeğinde ekmeklerinde
3rd singular ekmeğinde ekmeklerinde
1st plural ekmeğimizde ekmeklerimizde
2nd plural ekmeğinizde ekmeklerinizde
3rd plural ekmeklerinde ekmeklerinde
Ablative
Singular Plural
1st singular ekmeğimden ekmeklerimden
2nd singular ekmeğinden ekmeklerinden
3rd singular ekmeğinden ekmeklerinden
1st plural ekmeğimizden ekmeklerimizden
2nd plural ekmeğinizden ekmeklerinizden
3rd plural ekmeklerinden ekmeklerinden
Genitive
Singular Plural
1st singular ekmeğimin ekmeklerimin
2nd singular ekmeğinin ekmeklerinin
3rd singular ekmeğinin ekmeklerinin
1st plural ekmeğimizin ekmeklerimizin
2nd plural ekmeğinizin ekmeklerinizin
3rd plural ekmeklerinin ekmeklerinin
Derived terms[edit]

Etymology 2[edit]

From Ottoman Turkish اكمك (ekmek), from Proto-Turkic *ek- (to sow). Compare to Azerbaijani əkmək (to sow), Southern Altai эк- (ek-, to aim at, curve), etc.

Verb[edit]

ekmek

  1. to sow, plant
Conjugation[edit]

Further reading[edit]

  • ekmek”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu
  • ekmek in Reverso (Turkish-English)