opsodemieteren

Dutch

Etymology

From op +‎ sodemieteren. For the sense compare English bugger off.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈɔp.soː.dəˌmi.tə.rə(n)/

• Audio

  (file)

• Hyphenation: op‧so‧de‧mie‧te‧ren

Verb

opsodemieteren

1. (intransitive, vulgar) to fuck off, get lost, go to hell

   Synonyms: aftaaien, opdonderen, opflikkeren, ophoepelen, opkankeren, oppleuren, oprotten, optyfen, opzouten

Inflection

Inflection of opsodemieteren (weak, separable)
infinitive	opsodemieteren
past singular	sodemieterde op
past participle	opgesodemieterd
infinitive	opsodemieteren
gerund	opsodemieteren n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	sodemieter op	sodemieterde op	opsodemieter	opsodemieterde
2nd person sing. (jij)	sodemietert op	sodemieterde op	opsodemietert	opsodemieterde
2nd person sing. (u)	sodemietert op	sodemieterde op	opsodemietert	opsodemieterde
2nd person sing. (gij)	sodemietert op	sodemieterde op	opsodemietert	opsodemieterde
3rd person singular	sodemietert op	sodemieterde op	opsodemietert	opsodemieterde
plural	sodemieteren op	sodemieterden op	opsodemieteren	opsodemieterden
subjunctive sing.1	sodemietere op	sodemieterde op	opsodemietere	opsodemieterde
subjunctive plur.1	sodemieteren op	sodemieterden op	opsodemieteren	opsodemieterden
imperative sing.	sodemieter op
imperative plur.1	sodemietert op
participles	opsodemieterend	opgesodemieterd
1) Archaic.

Related terms

• gesodemieter

Anagrams

• sodemieteren op