tóg

See also: tog and togʻ

Irish

Alternative forms

• tóig (Cois Fharraige)

Etymology

Back-formation from tógáil, from Middle Irish tócbáil, verbal noun of do·fócaib (“lifts up, raises”).

Pronunciation

• IPA^(key): /t̪ˠoːɡ/

Verb

tóg (present analytic tógann, future analytic tógfaidh, verbal noun tógáil, past participle tógtha)

1. to raise, lift, hoist, elevate, take up
   • 1939, Peig Sayers, “Inghean an Cheannaidhe”, in Marie-Louise Sjoestedt, Description d’un parler irlandais de Kerry (Bibliothèque de l'École des Hautes Études; 270) (overall work in French), Paris: Librairie Honoré Champion, page 194:

     Fe dheire do bhí ar an gcaptaen a sheólta a thógaint suas agus dul go dtí dúthaigh éigin ag triall ar lasc [sic; lasta] eile.

     Finally the captain had to hoist his sails and go to some country for another cargo.

2. to erect, build
3. to rear, bring up

   gamhain a thógáil ― to rear a calf

   Rugadh agus tógadh i mBaile Átha Cliath é.

   He was born and raised in Dublin.

4. to seize (take possession of by force, law etc.)
5. to take (a picture)

   Synonym: glac

   Thóg sé grianghraf.

   He took a photograph.

Inflection

conjugation of tóg (first conjugation – A)

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third
indicative	present	tógaim	tógann tú; tógair†	tógann sé, sí	tógaimid	tógann sibh	tógann siad; tógaid†	a thógann; a thógas / a dtógann*; a dtógas*	tógtar
	past	thóg mé; thógas	thóg tú; thógais	thóg sé, sí	thógamar; thóg muid	thóg sibh; thógabhair	thóg siad; thógadar	a thóg / ar thóg*	tógadh
	past habitual	thógainn / dtógainn‡‡	thógtá / dtógtᇇ	thógadh sé, sí / dtógadh sé, s퇇	thógaimis; thógadh muid / dtógaimis‡‡; dtógadh muid‡‡	thógadh sibh / dtógadh sibh‡‡	thógaidís; thógadh siad / dtógaidís‡‡; dtógadh siad‡‡	a thógadh / a dtógadh*	thógtaí / dtógta퇇
future		tógfaidh mé; tógfad	tógfaidh tú; tógfair†	tógfaidh sé, sí	tógfaimid; tógfaidh muid	tógfaidh sibh	tógfaidh siad; tógfaid†	a thógfaidh; a thógfas / a dtógfaidh*; a dtógfas*	tógfar
conditional		thógfainn / dtógfainn‡‡	thógfá / dtógfᇇ	thógfadh sé, sí / dtógfadh sé, s퇇	thógfaimis; thógfadh muid / dtógfaimis‡‡; dtógfadh muid‡‡	thógfadh sibh / dtógfadh sibh‡‡	thógfaidís; thógfadh siad / dtógfaidís‡‡; dtógfadh siad‡‡	a thógfadh / a dtógfadh*	thógfaí / dtógfa퇇
subjunctive	present	go dtóga mé; go dtógad†	go dtóga tú; go dtógair†	go dtóga sé, sí	go dtógaimid; go dtóga muid	go dtóga sibh	go dtóga siad; go dtógaid†	—	go dtógtar
	past	dá dtógainn	dá dtógtá	dá dtógadh sé, sí	dá dtógaimis; dá dtógadh muid	dá dtógadh sibh	dá dtógaidís; dá dtógadh siad	—	dá dtógtaí
imperative		tógaim	tóg	tógadh sé, sí	tógaimis	tógaigí; tógaidh†	tógaidís	—	tógtar
verbal noun		tógáil
past participle		tógtha

* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis

• Alternative verbal noun: tógaint (Munster)
• There also exist archaic spellings with bh before vowel-initial endings, e.g. first-person singular tógbhaim, verbal noun tógbháil.

Derived terms

• atóg
• tóg ar
• tóg as
• tóg chuig
• tóg de
• tóg do
• tóg i
• tóg isteach
• tóg le
• tóg ó
• tóg suas

 

Mutation

Irish mutation
Radical	Lenition	Eclipsis
tóg	thóg	dtóg
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.

Further reading

• Dinneen, Patrick S. (1904) “tógaim”, in Foclóir Gaeḋilge agus Béarla, 1st edition, Dublin: Irish Texts Society, page 739
• Ó Dónaill, Niall (1977) “tóg”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN
• Entries containing “tóg” in English-Irish Dictionary, An Gúm, 1959, by Tomás de Bhaldraithe.
• Entries containing “tóg” in New English-Irish Dictionary by Foras na Gaeilge.
• “tóg”, in Historical Irish Corpus, 1600–1926, Royal Irish Academy

Polish

Pronunciation

• IPA^(key): /tuk/
• Rhymes: -uk
• Syllabification: tóg
• Homophone: tuk

Noun

tóg f

1. genitive plural of toga