ártány

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Hungarian[edit]

Etymology[edit]

Of uncertain origin, perhaps a Turkic loanword.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): [ˈaːrtaːɲ]
  • Hyphenation: ártány
  • Rhymes: -aːɲ

Noun[edit]

ártány (plural ártányok)

  1. barrow (castrated male pig)

Declension[edit]

Inflection (stem in -o-, back harmony)
singular plural
nominative ártány ártányok
accusative ártányt ártányokat
dative ártánynak ártányoknak
instrumental ártánnyal ártányokkal
causal-final ártányért ártányokért
translative ártánnyá ártányokká
terminative ártányig ártányokig
essive-formal ártányként ártányokként
essive-modal
inessive ártányban ártányokban
superessive ártányon ártányokon
adessive ártánynál ártányoknál
illative ártányba ártányokba
sublative ártányra ártányokra
allative ártányhoz ártányokhoz
elative ártányból ártányokból
delative ártányról ártányokról
ablative ártánytól ártányoktól
non-attributive
possessive - singular
ártányé ártányoké
non-attributive
possessive - plural
ártányéi ártányokéi
Possessive forms of ártány
possessor single possession multiple possessions
1st person sing. ártányom ártányaim
2nd person sing. ártányod ártányaid
3rd person sing. ártánya ártányai
1st person plural ártányunk ártányaink
2nd person plural ártányotok ártányaitok
3rd person plural ártányuk ártányaik

Further reading[edit]

  • ártány in Bárczi, Géza and László Országh. A magyar nyelv értelmező szótára (‘The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language’, abbr.: ÉrtSz.). Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN
  • ártány in Ittzés, Nóra (ed.). A magyar nyelv nagyszótára (‘A Comprehensive Dictionary of the Hungarian Language’). Budapest: Akadémiai Kiadó, 2006–2031 (work in progress; published A–ez as of 2024)