αναμειγνύω

See also: ἀναμειγνύω

Greek

Etymology

Learnedly, from Ancient Greek ἀναμειγνύω or ἀναμιγνύω (anamignúō). Morphologically, from ανα- (“re-”) + μειγνύω from the ancient μείγνυμι (meígnumi), also spelt μίγνυμι (mígnumi).

Pronunciation

• IPA^(key): /a.na.miˈɣni.o/
• Hyphenation: α‧να‧μει‧γνύ‧ω

Verb

αναμειγνύω • (anameignýo) (past ανέμειξα, passive αναμειγνύομαι)

1. mix (paint, cement, etc)

   Synonym: ανακατεύω (anakatévo)

2. mix up with/in (scandal, crime, etc)

Conjugation

αναμειγνύω   αναμειγνύομαι

	Active voice ➤		Passive voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤	Present	Dependent
1 sg	αναμειγνύω	αναμείξω	αναμειγνύομαι	αναμειχθώ2 3
2 sg	αναμειγνύεις	αναμείξεις	αναμειγνύεσαι	αναμειχθείς
3 sg	αναμειγνύει	αναμείξει	αναμειγνύεται	αναμειχθεί
1 pl	αναμειγνύουμε, [‑ομε]	αναμείξουμε, [‑ομε]	αναμειγνυόμαστε	αναμειχθούμε
2 pl	αναμειγνύετε	αναμείξετε	αναμειγνύεστε, αναμειγνυόσαστε	αναμειχθείτε
3 pl	αναμειγνύουν(ε)	αναμείξουν(ε)	αναμειγνύονται	αναμειχθούν(ε)
Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤	Imperfect	Simple past
1 sg	αναμείγνυα	ανέμειξα, ανάμειξα1	αναμειγνυόμουν(α)	αναμείχθηκα2 3
2 sg	αναμείγνυες	ανέμειξες, ανάμειξες	αναμειγνυόσουν(α)	αναμείχθηκες
3 sg	αναμείγνυε	ανέμειξε, ανάμειξε	αναμειγνυόταν(ε)	αναμείχθηκε
1 pl	αναμειγνύαμε	αναμείξαμε	αναμειγνυόμασταν, (‑όμαστε)	αναμειχθήκαμε
2 pl	αναμειγνύατε	αναμείξατε	αναμειγνυόσασταν, (‑όσαστε)	αναμειχθήκατε
3 pl	αναμείγνυαν, αναμειγνύαν(ε)	ανέμειξαν, αναμείξαν(ε), ανάμειξαν	αναμειγνύονταν, (αναμειγνυόντουσαν)	αναμείχθηκαν, αναμειχθήκαν(ε)
Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤	Continuous	Simple
1 sg	θα αναμειγνύω ➤	θα αναμείξω ➤	θα αναμειγνύομαι ➤	θα αναμειχθώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα αναμειγνύεις, …	θα αναμείξεις, …	θα αναμειγνύεσαι, …	θα αναμειχθείς, …
	Perfect aspect ➤		Perfect aspect
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … αναμείξει   έχω, έχεις, … αναμεμειγμένο, ‑η, ‑ο ➤		έχω, έχεις, … αναμειχθεί   είμαι, είσαι, … αναμεμειγμένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤	είχα, είχες, … αναμείξει   είχα, είχες, … αναμεμειγμένο, ‑η, ‑ο		είχα, είχες, … αναμειχθεί   ήμουν, ήσουν, … αναμεμειγμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … αναμείξει   θα έχω, θα έχεις, … αναμεμειγμένο, ‑η, ‑ο		θα έχω, θα έχεις, … αναμειχθεί   θα είμαι, θα είσαι, … αναμεμειγμένος, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	αναμείγνυε	ανάμειξε	—	αναμείξου
2 pl	αναμειγνύετε	αναμείξτε	αναμειγνύεστε	αναμειχθείτε
Other forms	Active voice		Passive voice
Present participle➤	αναμειγνύοντας ➤		—
Perfect participle➤	έχοντας αναμείξει ➤		αναμειγμένος, ‑η, ‑o {αναμεμειγμένος, ‑η, ‑o}2 ➤
Nonfinite form➤	αναμείξει		αναμειχθεί
Notes     Appendix:Greek verbs	1. Frequently with the internal augment ανα+έ>ανέ-. Forms without the augment (ανά-) are colloquial and less common for this verb.  2. The ancient past passive stem of μειγ- is μιχθ-, and for the participle: μιγ-. Hence, an etymological spelling with iota < ι > is proposed by some dictionaries for the corresponding modern forms.  3. Passive forms with -χθ- are formal, suitable for this verb. Colloquial ‑χτ- is rare.  • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.  • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.  • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Alternative forms

• αναμιγνύω (anamignýo) (alternative spelling)

Related terms

• ανάμεικτος (anámeiktos, “blended, mixed”)
• ανάμειξη f (anámeixi, “mixture”)
• αναμεμειγμένος (anamemeigménos, participle), αναμεμιγμένος (learned with reduplication)