αναπαρασταίνω

Greek

Alternative forms

• αναπαριστάνω (anaparistáno) (standard)
• αναπαριστώ (anaparistó) (learned, archaic)

Etymology

From αναπαριστώ, as παρασταίνω from παριστώ. See etymologies of παριστάνω & παρασταίνω.

Pronunciation

• IPA^(key): /anaparaˈsteno/
• Hyphenation: α‧να‧πα‧ρα‧σταί‧νω

Verb

αναπαρασταίνω • (anaparastaíno) (past αναπαράστησα, passive αναπαρασταίνομαι)

1. (vernacular) Alternative form of αναπαριστάνω (anaparistáno)

Conjugation

αναπαρασταίνω   αναπαρασταίνομαι

	Active voice ➤		Passive voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤	Present	Dependent
1 sg	αναπαρασταίνω  (αναπαριστάνω →)	αναπαραστήσω	αναπαρασταίνομαι	αναπαρασταθώ
2 sg	αναπαρασταίνεις	αναπαραστήσεις	αναπαρασταίνεσαι	αναπαρασταθείς
3 sg	αναπαρασταίνει	αναπαραστήσει	αναπαρασταίνεται	αναπαρασταθεί
1 pl	αναπαρασταίνουμε, [‑ομε]	αναπαραστήσουμε, [‑ομε]	αναπαρασταινόμαστε	αναπαρασταθούμε
2 pl	αναπαρασταίνετε	αναπαραστήσετε	αναπαρασταίνεστε, αναπαρασταινόσαστε	αναπαρασταθείτε
3 pl	αναπαρασταίνουν(ε)	αναπαραστήσουν(ε)	αναπαρασταίνονται	αναπαρασταθούν(ε)
Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤	Imperfect	Simple past
1 sg	αναπαράσταινα	αναπαράστησα	αναπαρασταινόμουν(α)	αναπαραστάθηκα
2 sg	αναπαράσταινες	αναπαράστησες	αναπαρασταινόσουν(α)	αναπαραστάθηκες
3 sg	αναπαράσταινε	αναπαράστησε	αναπαρασταινόταν(ε)	αναπαραστάθηκε
1 pl	αναπαρασταίναμε	αναπαραστήσαμε	αναπαρασταινόμασταν, (‑όμαστε)	αναπαρασταθήκαμε
2 pl	αναπαρασταίνατε	αναπαραστήσατε	αναπαρασταινόσασταν, (‑όσαστε)	αναπαρασταθήκατε
3 pl	αναπαράσταιναν, αναπαρασταίναν(ε)	αναπαράστησαν, αναπαραστήσαν(ε)	αναπαρασταίνονταν, (αναπαρασταινόντουσαν)	αναπαραστάθηκαν, αναπαρασταθήκαν(ε)
Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤	Continuous	Simple
1 sg	θα αναπαρασταίνω ➤	θα αναπαραστήσω ➤	θα αναπαρασταίνομαι ➤	θα αναπαρασταθώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα αναπαρασταίνεις, …	θα αναπαραστήσεις, …	θα αναπαρασταίνεσαι, …	θα αναπαρασταθείς, …
	Perfect aspect ➤		Perfect aspect
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … αναπαραστήσει   έχω, έχεις, … αναπαραστημένο, ‑η, ‑ο ➤		έχω, έχεις, … αναπαρασταθεί   είμαι, είσαι, … αναπαραστημένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤	είχα, είχες, … αναπαραστήσει   είχα, είχες, … αναπαραστημένο, ‑η, ‑ο		είχα, είχες, … αναπαρασταθεί   ήμουν, ήσουν, … αναπαραστημένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … αναπαραστήσει   θα έχω, θα έχεις, … αναπαραστημένο, ‑η, ‑ο		θα έχω, θα έχεις, … αναπαρασταθεί   θα είμαι, θα είσαι, … αναπαραστημένος, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	αναπαράσταινε	αναπαράστησε	—	αναπαραστάσου
2 pl	αναπαρασταίνετε	αναπαραστήστε	αναπαρασταίνεστε	αναπαρασταθείτε
Other forms	Active voice		Passive voice
Present participle➤	αναπαρασταίνοντας ➤		—
Perfect participle➤	έχοντας αναπαραστήσει ➤		αναπαραστημένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form➤	αναπαραστήσει		αναπαρασταθεί
Notes     Appendix:Greek verbs	• αναπαρασταίνω is vernacular, a rare alternative of the more common αναπαριστάνω. Also see, the formal αναπαριστώ.  • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.  • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.  • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Related terms

• παρασταίνω (parastaíno, “alternative of παριστάνω”)