ανασκαλεύω

See also: ἀνασκαλεύω

Greek

Etymology

Inherited from Hellenistic Koine Greek ἀνασκαλεύω (anaskaleúō).

Pronunciation

• IPA^(key): /a.na.skaˈle.vo/
• Hyphenation: α‧να‧σκα‧λεύ‧ω

Verb

ανασκαλεύω • (anaskalévo) (past ανασκάλεψα, passive ανασκαλεύομαι)

1. to rummage, rake, rake through, rootle

   Synonym: (figuratively) αναμοχλεύω (anamochlévo)

   Ανασκαλεύω τη φωτιά και τα κάρβουνα στο τζάκι.

   Anaskalévo ti fotiá kai ta kárvouna sto tzáki.

   I rake the fire and coals at the fireplace.

Conjugation

ανασκαλεύω   ανασκαλεύομαι

	Active voice ➤		Passive voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤	Present	Dependent
1 sg	ανασκαλεύω	ανασκαλέψω	ανασκαλεύομαι	ανασκαλευτώ
2 sg	ανασκαλεύεις	ανασκαλέψεις	ανασκαλεύεσαι	ανασκαλευτείς
3 sg	ανασκαλεύει	ανασκαλέψει	ανασκαλεύεται	ανασκαλευτεί
1 pl	ανασκαλεύουμε, [‑ομε]	ανασκαλέψουμε, [‑ομε]	ανασκαλευόμαστε	ανασκαλευτούμε
2 pl	ανασκαλεύετε	ανασκαλέψετε	ανασκαλεύεστε, ανασκαλευόσαστε	ανασκαλευτείτε
3 pl	ανασκαλεύουν(ε)	ανασκαλέψουν(ε)	ανασκαλεύονται	ανασκαλευτούν(ε)
Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤	Imperfect	Simple past
1 sg	ανασκάλευα	ανασκάλεψα	ανασκαλευόμουν(α)	ανασκαλεύτηκα
2 sg	ανασκάλευες	ανασκάλεψες	ανασκαλευόσουν(α)	ανασκαλεύτηκες
3 sg	ανασκάλευε	ανασκάλεψε	ανασκαλευόταν(ε)	ανασκαλεύτηκε
1 pl	ανασκαλεύαμε	ανασκαλέψαμε	ανασκαλευόμασταν, (‑όμαστε)	ανασκαλευτήκαμε
2 pl	ανασκαλεύατε	ανασκαλέψατε	ανασκαλευόσασταν, (‑όσαστε)	ανασκαλευτήκατε
3 pl	ανασκάλευαν, ανασκαλεύαν(ε)	ανασκάλεψαν, ανασκαλέψαν(ε)	ανασκαλεύονταν, (ανασκαλευόντουσαν)	ανασκαλεύτηκαν, ανασκαλευτήκαν(ε)
Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤	Continuous	Simple
1 sg	θα ανασκαλεύω ➤	θα ανασκαλέψω ➤	θα ανασκαλεύομαι ➤	θα ανασκαλευτώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα ανασκαλεύεις, …	θα ανασκαλέψεις, …	θα ανασκαλεύεσαι, …	θα ανασκαλευτείς, …
	Perfect aspect ➤		Perfect aspect
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … ανασκαλέψει   έχω, έχεις, … ανασκαλεμένο, ‑η, ‑ο ➤		έχω, έχεις, … ανασκαλευτεί   είμαι, είσαι, … ανασκαλεμένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤	είχα, είχες, … ανασκαλέψει   είχα, είχες, … ανασκαλεμένο, ‑η, ‑ο		είχα, είχες, … ανασκαλευτεί   ήμουν, ήσουν, … ανασκαλεμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … ανασκαλέψει   θα έχω, θα έχεις, … ανασκαλεμένο, ‑η, ‑ο		θα έχω, θα έχεις, … ανασκαλευτεί   θα είμαι, θα είσαι, … ανασκαλεμένος, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	ανασκάλευε	ανασκάλεψε, ανασκάλευ' 1	—	ανασκαλέψου
2 pl	ανασκαλεύετε	ανασκαλέψτε, ανασκαλεύτε2	ανασκαλεύεστε	ανασκαλευτείτε
Other forms	Active voice		Passive voice
Present participle➤	ανασκαλεύοντας ➤		—
Perfect participle➤	έχοντας ανασκαλέψει ➤		ανασκαλεμένος, ‑η, ‑o (ανασκαλευμένος, ‑η, ‑o)3 ➤
Nonfinite form➤	ανασκαλέψει		ανασκαλευτεί
Notes     Appendix:Greek verbs	1. Colloquial apocopic perfective imperative + accusative of article & noun or weak pronouns e.g. ανασκάλευ' το ("rake it!").  2. Colloquial.  3. The passive perfect participle also as in Goup 'δημοσιεύω' with ending -ευμένος  • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.  • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.  • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Coordinate terms

• τσουγκρανίζω (tsougkranízo, “to rake the earth”)

Related terms

• ανασκάλεμα n (anaskálema, “rummaging, raking up”)