εμπνέω

See also: ἐμπνέω

Greek

Etymology

From Ancient Greek ἐμπνέω (“blow or breathe upon; inspire”).

Pronunciation

• IPA^(key): /emˈbne.o/
• Hyphenation: ε‧μπνέ‧ω
• Old Hyphenation: εμ‧πνέ‧ω

Verb

εμπνέω • (empnéo) (past ενέπνευσα, passive εμπνέομαι)

1. inspire

   Ο δάσκαλός τους τους είχε εμπνεύσει το ενδιαφέρον για τη λογοτεχνία.

   O dáskalós tous tous eíche empnéfsei to endiaféron gia ti logotechnía.

   Their teacher had inspired them their interest in literature.

Conjugation

εμπνέω   εμπνέομαι

	Active voice ➤		Passive voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤	Present	Dependent
1 sg	εμπνέω	εμπνεύσω	εμπνέομαι	εμπνευστώ, εμπνευσθώ1
2 sg	εμπνέεις	εμπνεύσεις	εμπνέεσαι	εμπνευστείς, εμπνευσθείς
3 sg	εμπνέει	εμπνεύσει	εμπνέεται	εμπνευστεί, εμπνευσθεί
1 pl	εμπνέουμε, [‑ομε]	εμπνεύσουμε, [‑ομε]	εμπνεόμαστε	εμπνευστούμε, εμπνευσθούμε
2 pl	εμπνέετε	εμπνεύσετε	εμπνέεστε, εμπνεόσαστε	εμπνευστείτε, εμπνευσθείτε
3 pl	εμπνέουν(ε)	εμπνεύσουν(ε)	εμπνέονται	εμπνευστούν(ε), εμπνευσθούν(ε)
Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤	Imperfect	Simple past
1 sg	ενέπνεα	ενέπνευσα	εμπνεόμουν(α)	εμπνεύστηκα, εμπνεύσθηκα1
2 sg	ενέπνεες	ενέπνευσες	εμπνεόσουν(α)	εμπνεύστηκες, εμπνεύσθηκες
3 sg	ενέπνεε	ενέπνευσε	εμπνεόταν(ε)	εμπνεύστηκε, εμπνεύσθηκε
1 pl	εμπνέαμε	εμπνεύσαμε	εμπνεόμασταν, (‑όμαστε)	εμπνευστήκαμε, εμπνευσθήκαμε
2 pl	εμπνέατε	εμπνεύσατε	εμπνεόσασταν, (‑όσαστε)	εμπνευστήκατε, εμπνευσθήκατε
3 pl	ενέπνεαν, εμπνέαν(ε)	ενέπνευσαν, εμπνεύσαν(ε)	εμπνέονταν, (εμπνεόντουσαν)	εμπνεύστηκαν, εμπνευστήκαν(ε), εμπνεύσθηκαν, εμπνευσθήκαν(ε)
Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤	Continuous	Simple
1 sg	θα εμπνέω ➤	θα εμπνεύσω ➤	θα εμπνέομαι ➤	θα εμπνευστώ / εμπνευσθώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα εμπνέεις, …	θα εμπνεύσεις, …	θα εμπνέεσαι, …	θα εμπνευστείς / εμπνευσθείς, …
	Perfect aspect ➤		Perfect aspect
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … εμπνεύσει		έχω, έχεις, … εμπνευστεί / εμπνευσθεί   είμαι, είσαι, … εμπνευσμένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤	είχα, είχες, … εμπνεύσει		είχα, είχες, … εμπνευστεί / εμπνευσθεί   ήμουν, ήσουν, … εμπνευσμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … εμπνεύσει		θα έχω, θα έχεις, … εμπνευστεί / εμπνευσθεί   θα είμαι, θα είσαι, … εμπνευσμένος, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	[έμπνεε]2	έμπνευσε	—	εμπνεύσου
2 pl	εμπνέετε	εμπνεύστε	εμπνέεστε	εμπνευστείτε, εμπνευσθείτε
Other forms	Active voice		Passive voice
Present participle➤	εμπνέοντας ➤		εμπνεόμενος, ‑η, ‑ο ➤
Perfect participle➤	έχοντας εμπνεύσει ➤		εμπνευσμένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form➤	εμπνεύσει		εμπνευστεί, εμπνευσθεί
Notes     Appendix:Greek verbs	1. In the passive -στ may become -σθ- in formal speech (eg εμπνεύστηκα → εμπνεύσθηκα)  2. The imperative form έμπνεε is vanishingly rare.  • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.  • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.  • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Derived terms

• εμπνευσμένος (empnefsménos, “inspired, inspiring, inspatory”, participle)

Related terms

• έμπνευση f (émpnefsi, “inspiration”)
• εμπνευστής m (empnefstís, “inspirer”), εμπνεύστρια f (empnéfstria)