εξοπλίζω
Greek
Verb
εξοπλίζω • (exoplízo) (past εξόπλισα, passive εξοπλίζομαι)
Conjugation
εξοπλίζω εξοπλίζομαι
Active voice ➤ | Passive voice ➤ | |||
Indicative mood ➤ | Imperfective aspect ➤ | Perfective aspect ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect |
Non-past tenses ➤ | Present ➤ | Dependent ➤ | Present | Dependent |
1 sg | εξοπλίζω | εξοπλίσω | εξοπλίζομαι | εξοπλιστώ |
2 sg | εξοπλίζεις | εξοπλίσεις | εξοπλίζεσαι | εξοπλιστείς |
3 sg | εξοπλίζει | εξοπλίσει | εξοπλίζεται | εξοπλιστεί |
1 pl | εξοπλίζουμε, [‑ομε] | εξοπλίσουμε, [‑ομε] | εξοπλιζόμαστε | εξοπλιστούμε |
2 pl | εξοπλίζετε | εξοπλίσετε | εξοπλίζεστε, εξοπλιζόσαστε | εξοπλιστείτε |
3 pl | εξοπλίζουν(ε) | εξοπλίσουν(ε) | εξοπλίζονται | εξοπλιστούν(ε) |
Past tenses ➤ | Imperfect ➤ | Simple past ➤ | Imperfect | Simple past |
1 sg | εξόπλιζα | εξόπλισα | εξοπλιζόμουν(α) | εξοπλίστηκα |
2 sg | εξόπλιζες | εξόπλισες | εξοπλιζόσουν(α) | εξοπλίστηκες |
3 sg | εξόπλιζε | εξόπλισε | εξοπλιζόταν(ε) | εξοπλίστηκε |
1 pl | εξοπλίζαμε | εξοπλίσαμε | εξοπλιζόμασταν, (‑όμαστε) | εξοπλιστήκαμε |
2 pl | εξοπλίζατε | εξοπλίσατε | εξοπλιζόσασταν, (‑όσαστε) | εξοπλιστήκατε |
3 pl | εξόπλιζαν, εξοπλίζαν(ε) | εξόπλισαν, εξοπλίσαν(ε) | εξοπλίζονταν, (εξοπλιζόντουσαν) | εξοπλίστηκαν, εξοπλιστήκαν(ε) |
Future tenses ➤ | Continuous ➤ | Simple ➤ | Continuous | Simple |
1 sg | θα εξοπλίζω ➤ | θα εξοπλίσω ➤ | θα εξοπλίζομαι ➤ | θα εξοπλιστώ ➤ |
2,3 sg, 1,2,3 pl | θα εξοπλίζεις, … | θα εξοπλίσεις, … | θα εξοπλίζεσαι, … | θα εξοπλιστείς, … |
Perfect aspect ➤ | Perfect aspect | |||
Present perfect ➤ | έχω, έχεις, … εξοπλίσει έχω, έχεις, … εξοπλισμένο, ‑η, ‑ο ➤ |
έχω, έχεις, … εξοπλιστεί είμαι, είσαι, … εξοπλισμένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
Past perfect ➤ | είχα, είχες, … εξοπλίσει είχα, είχες, … εξοπλισμένο, ‑η, ‑ο |
είχα, είχες, … εξοπλιστεί ήμουν, ήσουν, … εξοπλισμένος, ‑η, ‑ο | ||
Future perfect ➤ | θα έχω, θα έχεις, … εξοπλίσει θα έχω, θα έχεις, … εξοπλισμένο, ‑η, ‑ο |
θα έχω, θα έχεις, … εξοπλιστεί θα είμαι, θα είσαι, … εξοπλισμένος, ‑η, ‑ο | ||
Subjunctive mood ➤ | Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας). | |||
Imperative mood ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect | Imperfective aspect | Perfective aspect |
2 sg | εξόπλιζε | εξόπλισε | — | εξοπλίσου |
2 pl | εξοπλίζετε | εξοπλίστε | εξοπλίζεστε | εξοπλιστείτε |
Other forms | Active voice | Passive voice | ||
Present participle➤ | εξοπλίζοντας ➤ | — | ||
Perfect participle➤ | έχοντας εξοπλίσει ➤ | εξοπλισμένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
Nonfinite form➤ | εξοπλίσει | εξοπλιστεί | ||
Notes Appendix:Greek verbs |
• (…) optional or informal. […] rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive. | |||
Related terms
- εξοπλισμένος (exoplisménos, “equipped”)
- εξοπλισμός m (exoplismós, “equipment”)