κουρεύω

Greek

Etymology

From Medieval Byzantine Greek κουρεύω, from the mediopassive Hellenistic Koine Greek κουρεύομαι (koureúomai, “cut hair when entering monastery”) from κουρά (kourá, “haircutting”).

Pronunciation

• IPA^(key): /kuˈɾe.vo/
• Hyphenation: κου‧ρεύ‧ω

Verb

κουρεύω • (kourévo) (past κούρεψα, passive κουρεύομαι)

1. cut hair
2. shear

Conjugation

κουρεύω   κουρεύομαι

	Active voice ➤		Passive voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤	Present	Dependent
1 sg	κουρεύω	κουρέψω	κουρεύομαι	κουρευτώ
2 sg	κουρεύεις	κουρέψεις	κουρεύεσαι	κουρευτείς
3 sg	κουρεύει	κουρέψει	κουρεύεται	κουρευτεί
1 pl	κουρεύουμε, [‑ομε]	κουρέψουμε, [‑ομε]	κουρευόμαστε	κουρευτούμε
2 pl	κουρεύετε	κουρέψετε	κουρεύεστε, κουρευόσαστε	κουρευτείτε
3 pl	κουρεύουν(ε)	κουρέψουν(ε)	κουρεύονται	κουρευτούν(ε)
Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤	Imperfect	Simple past
1 sg	κούρευα	κούρεψα	κουρευόμουν(α)	κουρεύτηκα
2 sg	κούρευες	κούρεψες	κουρευόσουν(α)	κουρεύτηκες
3 sg	κούρευε	κούρεψε	κουρευόταν(ε)	κουρεύτηκε
1 pl	κουρεύαμε	κουρέψαμε	κουρευόμασταν, (‑όμαστε)	κουρευτήκαμε
2 pl	κουρεύατε	κουρέψατε	κουρευόσασταν, (‑όσαστε)	κουρευτήκατε
3 pl	κούρευαν, κουρεύαν(ε)	κούρεψαν, κουρέψαν(ε)	κουρεύονταν, (κουρευόντουσαν)	κουρεύτηκαν, κουρευτήκαν(ε)
Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤	Continuous	Simple
1 sg	θα κουρεύω ➤	θα κουρέψω ➤	θα κουρεύομαι ➤	θα κουρευτώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα κουρεύεις, …	θα κουρέψεις, …	θα κουρεύεσαι, …	θα κουρευτείς, …
	Perfect aspect ➤		Perfect aspect
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … κουρέψει   έχω, έχεις, … κουρεμένο, ‑η, ‑ο ➤		έχω, έχεις, … κουρευτεί   είμαι, είσαι, … κουρεμένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤	είχα, είχες, … κουρέψει   είχα, είχες, … κουρεμένο, ‑η, ‑ο		είχα, είχες, … κουρευτεί   ήμουν, ήσουν, … κουρεμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … κουρέψει   θα έχω, θα έχεις, … κουρεμένο, ‑η, ‑ο		θα έχω, θα έχεις, … κουρευτεί   θα είμαι, θα είσαι, … κουρεμένος, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	κούρευε	κούρεψε, κούρευ' 1	—	κουρέψου
2 pl	κουρεύετε	κουρέψτε, κουρεύτε2	κουρεύεστε	κουρευτείτε
Other forms	Active voice		Passive voice
Present participle➤	κουρεύοντας ➤		—
Perfect participle➤	έχοντας κουρέψει ➤		κουρεμένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form➤	κουρέψει		κουρευτεί
Notes     Appendix:Greek verbs	1. Colloquial apocopic perfective imperative + accusative of article & noun or weak pronouns e.g. κούρευ' τον ("cut his hair!")  2. Colloquial.  • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.  • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.  • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Derived terms

• άι κουρέψου (ái kourépsou)

Related terms

• κουρέας m (kouréas, “barber”)
• κούρεμα n (koúrema, “haircut”)
• κουρείο n (koureío, “barber's shop, barbershop”)