μέμφομαι

Ancient Greek

Etymology

From Proto-Indo-European *me(-)mbʰ-e-, see also obsolete English mump (“to cheat, swindle”), Gothic 𐌱𐌹𐌼𐌰𐌼𐍀𐌾𐌰𐌽 (bimampjan, “to mock”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /mém.pʰo.mai̯/ → /ˈmem.ɸo.mɛ/ → /ˈmem.fo.me/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /mém.pʰo.mai̯/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈmem.pʰo.mɛ/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈmem.ɸo.mɛ/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈmem.fo.me/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈmem.fo.me/

Verb

μέμφομαι • (mémphomai)

1. (with dative or accusative of person) to accuse, to blame

Inflection

   Present: μέμφομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle/ passive	indicative	μέμφομαι	μέμφῃ, μέμφει	μέμφεται	μέμφεσθον	μέμφεσθον	μεμφόμεθᾰ	μέμφεσθε	μέμφονται
	subjunctive	μέμφωμαι	μέμφῃ	μέμφηται	μέμφησθον	μέμφησθον	μεμφώμεθᾰ	μέμφησθε	μέμφωνται
	optative	μεμφοίμην	μέμφοιο	μέμφοιτο	μέμφοισθον	μεμφοίσθην	μεμφοίμεθᾰ	μέμφοισθε	μέμφοιντο
	imperative		μέμφου	μεμφέσθω	μέμφεσθον	μεμφέσθων		μέμφεσθε	μεμφέσθων
						middle/passive
infinitive						μέμφεσθαι
participle	m					μεμφόμενος
	f					μεμφομένη
	n					μεμφόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἐμεμφόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle/ passive	indicative	ἐμεμφόμην	ἐμέμφου	ἐμέμφετο	ἐμέμφεσθον	ἐμεμφέσθην	ἐμεμφόμεθᾰ	ἐμέμφεσθε	ἐμέμφοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: μέμψομαι, μεμφθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle	indicative	μέμψομαι	μέμψῃ, μέμψει	μέμψεται	μέμψεσθον	μέμψεσθον	μεμψόμεθᾰ	μέμψεσθε	μέμψονται
	optative	μεμψοίμην	μέμψοιο	μέμψοιτο	μέμψοισθον	μεμψοίσθην	μεμψοίμεθᾰ	μέμψοισθε	μέμψοιντο
passive	indicative	μεμφθήσομαι	μεμφθήσῃ	μεμφθήσεται	μεμφθήσεσθον	μεμφθήσεσθον	μεμφθησόμεθᾰ	μεμφθήσεσθε	μεμφθήσονται
	optative	μεμφθησοίμην	μεμφθήσοιο	μεμφθήσοιτο	μεμφθήσοισθον	μεμφθησοίσθην	μεμφθησοίμεθᾰ	μεμφθήσοισθε	μεμφθήσοιντο
					middle		passive
infinitive					μέμψεσθαι		μεμφθήσεσθαι
participle	m				μεμψόμενος		μεμφθησόμενος
	f				μεμψομένη		μεμφθησομένη
	n				μεμψόμενον		μεμφθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἐμεμψᾰ́μην, ἐμέμφθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle	indicative	ἐμεμψᾰ́μην	ἐμέμψω	ἐμέμψᾰτο	ἐμέμψᾰσθον	ἐμεμψᾰ́σθην	ἐμεμψᾰ́μεθᾰ	ἐμέμψᾰσθε	ἐμέμψᾰντο
	subjunctive	μέμψωμαι	μέμψῃ	μέμψηται	μέμψησθον	μέμψησθον	μεμψώμεθᾰ	μέμψησθε	μέμψωνται
	optative	μεμψαίμην	μέμψαιο	μέμψαιτο	μέμψαισθον	μεμψαίσθην	μεμψαίμεθᾰ	μέμψαισθε	μέμψαιντο
	imperative		μέμψαι	μεμψᾰ́σθω	μέμψᾰσθον	μεμψᾰ́σθων		μέμψᾰσθε	μεμψᾰ́σθων
passive	indicative	ἐμέμφθην	ἐμέμφθης	ἐμέμφθη	ἐμέμφθητον	ἐμεμφθήτην	ἐμέμφθημεν	ἐμέμφθητε	ἐμέμφθησᾰν
	subjunctive	μεμφθῶ	μεμφθῇς	μεμφθῇ	μεμφθῆτον	μεμφθῆτον	μεμφθῶμεν	μεμφθῆτε	μεμφθῶσῐ(ν)
	optative	μεμφθείην	μεμφθείης	μεμφθείη	μεμφθεῖτον, μεμφθείητον	μεμφθείτην, μεμφθειήτην	μεμφθεῖμεν, μεμφθείημεν	μεμφθεῖτε, μεμφθείητε	μεμφθεῖεν, μεμφθείησᾰν
	imperative		μέμφθητῐ	μεμφθήτω	μέμφθητον	μεμφθήτων		μέμφθητε	μεμφθέντων
					middle		passive
infinitive					μέμψᾰσθαι		μεμφθῆναι
participle	m				μεμψᾰ́μενος		μεμφθείς
	f				μεμψᾰμένη		μεμφθεῖσᾰ
	n				μεμψᾰ́μενον		μεμφθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

• ἀντιμέμφομαι (antimémphomai)
• ἀπομέμφομαι (apomémphomai)
• διαμέμφομαι (diamémphomai)
• ἐπιμέμφομαι (epimémphomai)
• καταμέμφομαι (katamémphomai)
• προσμέμφομαι (prosmémphomai)
• ὑπομέμφομαι (hupomémphomai)

Related terms

• ἄμεμπτος (ámemptos)
• ἀμεμφής (amemphḗs)
• μεμπτέος (memptéos)
• μεμπτός (memptós)
• μέμφειρα (mémpheira)
• μεμφητός (memphētós)
• μεμφωλή (memphōlḗ)
• μέμψις (mémpsis)
• μομφή (momphḗ)

Descendants

• Greek: μέμφομαι (mémfomai, “to blame”)

References

• “μέμφομαι”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “μέμφομαι”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• μέμφομαι in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• “μέμφομαι”, in Slater, William J. (1969) Lexicon to Pindar, Berlin: Walter de Gruyter
• G3201 in Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible
• Encyclopedia Papyrus Larousse (1963)

Greek

Etymology

Inherited from Ancient Greek μέμφομαι (mémphomai).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈmem.fo.me/
• Hyphenation: μέμ‧φο‧μαι

Verb

μέμφομαι • (mémfomai) deponent (past μέμφθηκα, active -)

1. (learned) to blame

Conjugation

μέμφομαι   (deponent: passive forms only)

	Passive voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤
1 sg	μέμφομαι	μεμφθώ
2 sg	μέμφεσαι	μεμφθείς
3 sg	μέμφεται	μεμφθεί
1 pl	μεμφόμαστε	μεμφθούμε
2 pl	μέμφεστε, μεμφόσαστε	μεμφθείτε
3 pl	μέμφονται	μεμφθούν(ε)
Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤
1 sg	μεμφόμουν(α)	μέμφθηκα
2 sg	μεμφόσουν(α)	μέμφθηκες
3 sg	μεμφόταν(ε)	μέμφθηκε
1 pl	μεμφόμασταν, (‑όμαστε)	μεμφθήκαμε
2 pl	μεμφόσασταν, (‑όσαστε)	μεμφθήκατε
3 pl	μέμφονταν, (μεμφόντουσαν)	μέμφθηκαν, μεμφθήκαν(ε)
Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤
1 sg	θα μέμφομαι ➤	θα μεμφθώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα μέμφεσαι, …	θα μεμφθείς, …
	Perfect aspect ➤
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … μεμφθεί
Past perfect ➤	είχα, είχες, … μεμφθεί
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … μεμφθεί
Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	—	—
2 pl	μέμφεστε	μεμφθείτε
Other forms	Passive voice
Present participle ➤	—
Perfect participle ➤	—
Nonfinite form ➤	μεμφθεί
Notes     Appendix:Greek verbs	• (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.  • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.  • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Related terms

• άμεμπτος (ámemptos, “blameless”)
• αξιόμεμπτος (axiómemptos)
• επίμεμπτος (epímemptos)
• μεμπτός (memptós, “blamable”)
• μεμψιμοιρία f (mempsimoiría)
• μεμψίμοιρος (mempsímoiros, “complaining”)
• μεμψιμοιρώ (mempsimoiró, “complain”)

Further reading

• μέμφομαι - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.