ξαφνιάζω
Jump to navigation
Jump to search
Greek
[edit]Etymology
[edit]From ξαφν(ίζω) (xafn(ízo)) + -ιάζω (-iázo).[1]
Pronunciation
[edit]Verb
[edit]ξαφνιάζω • (xafniázo) (past ξάφνιασα, passive ξαφνιάζομαι, p‑past ξαφνιάστηκα, ppp ξαφνιασμένος) (transitive)
- to startle
- to surprise, to take by surprise, to take aback
- Synonym: εκπλήσσω (ekplísso)
Conjugation
[edit]ξαφνιάζω ξαφνιάζομαι
| Active voice ➤ | Passive voice ➤ | |||
| Indicative mood ➤ | Imperfective aspect ➤ | Perfective aspect ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| Non-past tenses ➤ | Present ➤ | Dependent ➤ | Present | Dependent |
| 1 sg | ξαφνιάζω | ξαφνιάσω | ξαφνιάζομαι | ξαφνιαστώ |
| 2 sg | ξαφνιάζεις | ξαφνιάσεις | ξαφνιάζεσαι | ξαφνιαστείς |
| 3 sg | ξαφνιάζει | ξαφνιάσει | ξαφνιάζεται | ξαφνιαστεί |
| 1 pl | ξαφνιάζουμε, [‑ομε] | ξαφνιάσουμε, [‑ομε] | ξαφνιαζόμαστε | ξαφνιαστούμε |
| 2 pl | ξαφνιάζετε | ξαφνιάσετε | ξαφνιάζεστε, ξαφνιαζόσαστε | ξαφνιαστείτε |
| 3 pl | ξαφνιάζουν(ε) | ξαφνιάσουν(ε) | ξαφνιάζονται | ξαφνιαστούν(ε) |
| Past tenses ➤ | Imperfect ➤ | Simple past ➤ | Imperfect | Simple past |
| 1 sg | ξάφνιαζα | ξάφνιασα | ξαφνιαζόμουν(α) | ξαφνιάστηκα |
| 2 sg | ξάφνιαζες | ξάφνιασες | ξαφνιαζόσουν(α) | ξαφνιάστηκες |
| 3 sg | ξάφνιαζε | ξάφνιασε | ξαφνιαζόταν(ε) | ξαφνιάστηκε |
| 1 pl | ξαφνιάζαμε | ξαφνιάσαμε | ξαφνιαζόμασταν, (‑όμαστε) | ξαφνιαστήκαμε |
| 2 pl | ξαφνιάζατε | ξαφνιάσατε | ξαφνιαζόσασταν, (‑όσαστε) | ξαφνιαστήκατε |
| 3 pl | ξάφνιαζαν, ξαφνιάζαν(ε) | ξάφνιασαν, ξαφνιάσαν(ε) | ξαφνιάζονταν, (ξαφνιαζόντουσαν) | ξαφνιάστηκαν, ξαφνιαστήκαν(ε) |
| Future tenses ➤ | Continuous ➤ | Simple ➤ | Continuous | Simple |
| 1 sg | θα ξαφνιάζω ➤ | θα ξαφνιάσω ➤ | θα ξαφνιάζομαι ➤ | θα ξαφνιαστώ ➤ |
| 2,3 sg, 1,2,3 pl | θα ξαφνιάζεις, … | θα ξαφνιάσεις, … | θα ξαφνιάζεσαι, … | θα ξαφνιαστείς, … |
| Perfect aspect ➤ | Perfect aspect | |||
| Present perfect ➤ | έχω, έχεις, … ξαφνιάσει έχω, έχεις, … ξαφνιασμένο, ‑η, ‑ο ➤ |
έχω, έχεις, … ξαφνιαστεί είμαι, είσαι, … ξαφνιασμένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Past perfect ➤ | είχα, είχες, … ξαφνιάσει είχα, είχες, … ξαφνιασμένο, ‑η, ‑ο |
είχα, είχες, … ξαφνιαστεί ήμουν, ήσουν, … ξαφνιασμένος, ‑η, ‑ο | ||
| Future perfect ➤ | θα έχω, θα έχεις, … ξαφνιάσει θα έχω, θα έχεις, … ξαφνιασμένο, ‑η, ‑ο |
θα έχω, θα έχεις, … ξαφνιαστεί θα είμαι, θα είσαι, … ξαφνιασμένος, ‑η, ‑ο | ||
| Subjunctive mood ➤ | Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας). | |||
| Imperative mood ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| 2 sg | ξάφνιαζε | ξάφνιασε | — | ξαφνιάσου |
| 2 pl | ξαφνιάζετε | ξαφνιάστε | ξαφνιάζεστε | ξαφνιαστείτε |
| Other forms | Active voice | Passive voice | ||
| Present participle➤ | ξαφνιάζοντας ➤ | — | ||
| Perfect participle➤ | έχοντας ξαφνιάσει ➤ | ξαφνιασμένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Nonfinite form➤ | ξαφνιάσει | ξαφνιαστεί | ||
| Notes Appendix:Greek verbs |
• (…) optional or informal. […] rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive. | |||
Derived terms
[edit]- ξάφνιασμα n (xáfniasma)
Related terms
[edit]- ξαφνικός (xafnikós)
References
[edit]- ^ ξαφνιάζω, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language