οπλίζω

Greek

Verb

οπλίζω • (oplízo) (past όπλισα, passive οπλίζομαι)

1. arm (with a weapon)
2. cock (a weapon)

Conjugation

οπλίζω   οπλίζομαι

	Active voice ➤		Passive voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤	Present	Dependent
1 sg	οπλίζω	οπλίσω	οπλίζομαι	οπλιστώ
2 sg	οπλίζεις	οπλίσεις	οπλίζεσαι	οπλιστείς
3 sg	οπλίζει	οπλίσει	οπλίζεται	οπλιστεί
1 pl	οπλίζουμε, [‑ομε]	οπλίσουμε, [‑ομε]	οπλιζόμαστε	οπλιστούμε
2 pl	οπλίζετε	οπλίσετε	οπλίζεστε, οπλιζόσαστε	οπλιστείτε
3 pl	οπλίζουν(ε)	οπλίσουν(ε)	οπλίζονται	οπλιστούν(ε)
Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤	Imperfect	Simple past
1 sg	όπλιζα	όπλισα	οπλιζόμουν(α)	οπλίστηκα
2 sg	όπλιζες	όπλισες	οπλιζόσουν(α)	οπλίστηκες
3 sg	όπλιζε	όπλισε	οπλιζόταν(ε)	οπλίστηκε
1 pl	οπλίζαμε	οπλίσαμε	οπλιζόμασταν, (‑όμαστε)	οπλιστήκαμε
2 pl	οπλίζατε	οπλίσατε	οπλιζόσασταν, (‑όσαστε)	οπλιστήκατε
3 pl	όπλιζαν, οπλίζαν(ε)	όπλισαν, οπλίσαν(ε)	οπλίζονταν, (οπλιζόντουσαν)	οπλίστηκαν, οπλιστήκαν(ε)
Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤	Continuous	Simple
1 sg	θα οπλίζω ➤	θα οπλίσω ➤	θα οπλίζομαι ➤	θα οπλιστώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα οπλίζεις, …	θα οπλίσεις, …	θα οπλίζεσαι, …	θα οπλιστείς, …
	Perfect aspect ➤		Perfect aspect
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … οπλίσει   έχω, έχεις, … οπλισμένο, ‑η, ‑ο ➤		έχω, έχεις, … οπλιστεί   είμαι, είσαι, … οπλισμένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤	είχα, είχες, … οπλίσει   είχα, είχες, … οπλισμένο, ‑η, ‑ο		είχα, είχες, … οπλιστεί   ήμουν, ήσουν, … οπλισμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … οπλίσει   θα έχω, θα έχεις, … οπλισμένο, ‑η, ‑ο		θα έχω, θα έχεις, … οπλιστεί   θα είμαι, θα είσαι, … οπλισμένος, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	όπλιζε	όπλισε	—	οπλίσου
2 pl	οπλίζετε	οπλίστε	οπλίζεστε	οπλιστείτε
Other forms	Active voice		Passive voice
Present participle➤	οπλίζοντας ➤		—
Perfect participle➤	έχοντας οπλίσει ➤		οπλισμένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form➤	οπλίσει		οπλιστεί
Notes     Appendix:Greek verbs	• (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.  • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.  • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Coordinate terms

• κόκορας m (kókoras, “the cock of a weapon”)