προκαλώ
Jump to navigation
Jump to search
Greek
[edit]Etymology
[edit]Learnedly, fom Ancient Greek προκαλῶ (prokalô),[1] contracted form of προκαλέω (prokaléō). Morphologically, προ- (pro-, “before”) + καλώ (kaló, “invite”).
Pronunciation
[edit]Verb
[edit]προκαλώ • (prokaló) (past προκάλεσα, passive προκαλούμαι, p‑past προκλήθηκα)
- to challenge
- to provoke
- to call forth, to cause
Conjugation
[edit]προκαλώ, προκαλούμαι
| Active voice ➤ | Passive voice ➤ | |||
| Indicative mood ➤ | Imperfective aspect ➤ | Perfective aspect ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| Non-past tenses ➤ | Present ➤ | Dependent ➤ | Present | Dependent |
| 1 sg | προκαλώ | προκαλέσω | προκαλούμαι | προκληθώ |
| 2 sg | προκαλείς | προκαλέσεις | προκαλείσαι | προκληθείς |
| 3 sg | προκαλεί | προκαλέσει | προκαλείται | προκληθεί |
| 1 pl | προκαλούμε | προκαλέσουμε, [-ομε] | προκαλούμαστε | προκληθούμε |
| 2 pl | προκαλείτε | προκαλέσετε | προκαλείστε | προκληθείτε |
| 3 pl | προκαλούν(ε) | προκαλέσουν(ε) | προκαλούνται | προκληθούν(ε) |
| Past tenses ➤ | Imperfect ➤ | Simple past ➤ | Imperfect | Simple past |
| 1 sg | προκαλούσα | προκάλεσα | [προκαλούμουν(α)] | προκλήθηκα |
| 2 sg | προκαλούσες | προκάλεσες | [προκαλούσουν(α)] | προκλήθηκες |
| 3 sg | προκαλούσε | προκάλεσε | προκαλούνταν, {προκαλείτο} | προκλήθηκε |
| 1 pl | προκαλούσαμε | προκαλέσαμε | προκαλούμασταν, (‑ούμαστε) | προκληθήκαμε |
| 2 pl | προκαλούσατε | προκαλέσατε | [προκαλούσασταν, (‑ούσαστε)] | προκληθήκατε |
| 3 pl | προκαλούσαν(ε) | προκάλεσαν, προκαλέσαν(ε) | προκαλούνταν, {προκαλούντο} | προκλήθηκαν, προκληθήκαν(ε) |
| Future tenses ➤ | Continuous ➤ | Simple ➤ | Continuous | Simple |
| 1 sg | θα προκαλώ ➤ | θα προκαλέσω ➤ | θα προκαλούμαι ➤ | θα προκληθώ ➤ |
| 2,3 sg, 1,2,3 pl | θα προκαλείς, … | θα προκαλέσεις, … | θα προκαλείσαι, … | θα προκληθείς, … |
| Perfect aspect ➤ | Perfect aspect | |||
| Present perfect ➤ | έχω, έχεις, … προκαλέσει | έχω, έχεις, … προκληθεί | ||
| Past perfect ➤ | είχα, είχες, … προκαλέσει | είχα, είχες, … προκληθεί | ||
| Future perfect ➤ | θα έχω, θα έχεις, … προκαλέσει | θα έχω, θα έχεις, … προκληθεί | ||
| Subjunctive mood ➤ | Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας). | |||
| Imperative mood ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| 2 sg | — | προκάλεσε | — | προκαλέσου |
| 2 pl | προκαλείτε | προκαλέστε | προκαλείστε | προκληθείτε |
| Other forms | Active voice | Passive voice | ||
| Present participle➤ | προκαλώντας ➤ | προκαλούμενος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Perfect participle➤ | έχοντας προκαλέσει ➤ | — | ||
| Nonfinite form➤ | προκαλέσει | προκληθεί | ||
| Notes Appendix:Greek verbs |
• (…) optional or informal. […] rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive. | |||
Related terms
[edit]- πρόκληση f (próklisi)
- προκλητικός (proklitikós)
References
[edit]- ^ προκαλώ, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language