|
Active voice ➤
|
Passive voice ➤
|
Indicative mood ➤
|
Imperfective aspect ➤
|
Perfective aspect ➤
|
Imperfective aspect
|
Perfective aspect
|
Non-past tenses ➤
|
Present ➤
|
Dependent ➤
|
Present
|
Dependent
|
1 sg
|
σαγηνεύω
|
σαγηνέψω, σαγηνεύσω
|
σαγηνεύομαι
|
σαγηνευτώ, σαγηνευθώ
|
2 sg
|
σαγηνεύεις
|
σαγηνέψεις, σαγηνεύσεις
|
σαγηνεύεσαι
|
σαγηνευτείς, σαγηνευθείς
|
3 sg
|
σαγηνεύει
|
σαγηνέψει, σαγηνεύσει
|
σαγηνεύεται
|
σαγηνευτεί, σαγηνευθεί
|
|
1 pl
|
σαγηνεύουμε, [‑ομε]
|
σαγηνέψουμε, [‑ομε], σαγηνεύσουμε, [‑ομε]
|
σαγηνευόμαστε
|
σαγηνευτούμε, σαγηνευθούμε
|
2 pl
|
σαγηνεύετε
|
σαγηνέψετε, σαγηνεύσετε
|
σαγηνεύεστε, σαγηνευόσαστε
|
σαγηνευτείτε, σαγηνευθείτε
|
3 pl
|
σαγηνεύουν(ε)
|
σαγηνέψουν(ε), σαγηνεύσουν(ε)
|
σαγηνεύονται
|
σαγηνευτούν(ε), σαγηνευθούν(ε)
|
|
Past tenses ➤
|
Imperfect ➤
|
Simple past ➤
|
Imperfect
|
Simple past
|
1 sg
|
σαγήνευα
|
σαγήνεψα, σαγήνευσα
|
σαγηνευόμουν(α)
|
σαγηνεύτηκα, σαγηνεύθηκα
|
2 sg
|
σαγήνευες
|
σαγήνεψες, σαγήνευσες
|
σαγηνευόσουν(α)
|
σαγηνεύτηκες, σαγηνεύθηκες
|
3 sg
|
σαγήνευε
|
σαγήνεψε, σαγήνευσε
|
σαγηνευόταν(ε)
|
σαγηνεύτηκε, σαγηνεύθηκε
|
|
1 pl
|
σαγηνεύαμε
|
σαγηνέψαμε, σαγηνεύσαμε
|
σαγηνευόμασταν, (‑όμαστε)
|
σαγηνευτήκαμε, σαγηνευθήκαμε
|
2 pl
|
σαγηνεύατε
|
σαγηνέψατε, σαγηνεύσατε
|
σαγηνευόσασταν, (‑όσαστε)
|
σαγηνευτήκατε, σαγηνευθήκατε
|
3 pl
|
σαγήνευαν, σαγηνεύαν(ε)
|
σαγήνεψαν, σαγηνέψαν(ε), σαγήνευσαν
|
σαγηνεύονταν, (σαγηνευόντουσαν)
|
σαγηνεύτηκαν, σαγηνευτήκαν(ε), σαγηνεύθηκαν, σαγηνευθήκαν(ε)
|
|
Future tenses ➤
|
Continuous ➤
|
Simple ➤
|
Continuous
|
Simple
|
1 sg
|
θα σαγηνεύω ➤
|
θα σαγηνέψω / σαγηνεύσω ➤
|
θα σαγηνεύομαι ➤
|
θα σαγηνευτώ / σαγηνευθώ ➤
|
2,3 sg, 1,2,3 pl
|
θα σαγηνεύεις, …
|
θα σαγηνέψεις / σαγηνεύσεις, …
|
θα σαγηνεύεσαι, …
|
θα σαγηνευτείς / σαγηνευθείς, …
|
|
|
Perfect aspect ➤
|
Perfect aspect
|
Present perfect ➤
|
έχω, έχεις, … σαγηνέψει / σαγηνεύσει έχω, έχεις, … σαγηνευμένο, ‑η, ‑ο / σαγηνεμένο, ‑η, ‑ο ➤
|
έχω, έχεις, … σαγηνευτεί / σαγηνευθεί είμαι, είσαι, … σαγηνευμένος, ‑η, ‑ο / σαγηνεμένος, ‑η, ‑ο ➤
|
Past perfect ➤
|
είχα, είχες, … σαγηνέψει / σαγηνεύσει είχα, είχες, … σαγηνευμένο, ‑η, ‑ο / σαγηνεμένο, ‑η, ‑ο
|
είχα, είχες, … σαγηνευτεί / σαγηνευθεί ήμουν, ήσουν, … σαγηνευμένος, ‑η, ‑ο / σαγηνεμένος, ‑η, ‑ο
|
Future perfect ➤
|
θα έχω, θα έχεις, … σαγηνέψει / σαγηνεύσει θα έχω, θα έχεις, … σαγηνευμένο, ‑η, ‑ο / σαγηνεμένο, ‑η, ‑ο
|
θα έχω, θα έχεις, … σαγηνευτεί / σαγηνευθεί θα είμαι, θα είσαι, … σαγηνευμένος, ‑η, ‑ο / σαγηνεμένος, ‑η, ‑ο
|
|
Subjunctive mood ➤
|
Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
|
|
Imperative mood ➤
|
Imperfective aspect
|
Perfective aspect
|
Imperfective aspect
|
Perfective aspect
|
2 sg
|
σαγήνευε
|
σαγήνεψε / σαγήνευ' 1, σαγήνευσε
|
—
|
σαγηνέψου, σαγηνεύσου
|
2 pl
|
σαγηνεύετε
|
σαγηνέψτε / σαγηνεύτε2, σαγηνεύστε
|
σαγηνεύεστε
|
σαγηνευτείτε, σαγηνευθείτε
|
|
Other forms
|
Active voice
|
Passive voice
|
Present participle➤
|
σαγηνεύοντας ➤
|
—
|
Perfect participle➤
|
έχοντας σαγηνέψει / σαγηνεύσει ➤
|
σαγηνευμένος, ‑η, ‑ο / σαγηνεμένος, ‑η, ‑ο ➤
|
|
Nonfinite form➤
|
σαγηνέψει, σαγηνεύσει
|
σαγηνευτεί, σαγηνευθεί
|
|
|
Notes Appendix:Greek verbs
|
1. Colloquial apocopic perfective imperative + accusative of article & noun or weak pronouns e.g. σαγήνευ' τον ("fascinate him!"). 2. Colloquial. • Active forms with -ευσ- and passive with -ευθ- are more formal. • (…) optional or informal. […] rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.
|
|