σκληρός

Ancient Greek

Etymology

From Proto-Indo-European *(s)kelh₁- (“to parch, wither”) + -ρός (-rós). See also σκέλλω (skéllō, “to dry up, parch”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /sklɛː.rós/ → /skliˈros/ → /skliˈros/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /sklɛː.rós/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /skle̝ˈros/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /skliˈros/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /skliˈros/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /skliˈros/

Adjective

σκληρός • (sklērós) m (feminine σκληρά, neuter σκληρόν); first/second declension

1. hard
2. harsh

Inflection

First and second declension of σκληρός; σκληρᾱ́; σκληρόν (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		σκληρός sklērós	σκληρᾱ́ sklērā́	σκληρόν sklērón		σκληρώ sklērṓ	σκληρᾱ́ sklērā́	σκληρώ sklērṓ		σκληροί sklēroí	σκληραί sklēraí	σκληρᾰ́ sklērá
Genitive		σκληροῦ sklēroû	σκληρᾶς sklērâs	σκληροῦ sklēroû		σκληροῖν sklēroîn	σκληραῖν sklēraîn	σκληροῖν sklēroîn		σκληρῶν sklērôn	σκληρῶν sklērôn	σκληρῶν sklērôn
Dative		σκληρῷ sklērôi	σκληρᾷ sklērâi	σκληρῷ sklērôi		σκληροῖν sklēroîn	σκληραῖν sklēraîn	σκληροῖν sklēroîn		σκληροῖς sklēroîs	σκληραῖς sklēraîs	σκληροῖς sklēroîs
Accusative		σκληρόν sklērón	σκληρᾱ́ν sklērā́n	σκληρόν sklērón		σκληρώ sklērṓ	σκληρᾱ́ sklērā́	σκληρώ sklērṓ		σκληρούς sklēroús	σκληρᾱ́ς sklērā́s	σκληρᾰ́ sklērá
Vocative		σκληρέ sklēré	σκληρᾱ́ sklērā́	σκληρόν sklērón		σκληρώ sklērṓ	σκληρᾱ́ sklērā́	σκληρώ sklērṓ		σκληροί sklēroí	σκληραί sklēraí	σκληρᾰ́ sklērá
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		σκληρῶς sklērôs				σκληρότερος sklēróteros				σκληρότᾰτος sklērótatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Antonyms

• (antonym(s) of “hard”): μαλακός (malakós)

Derived terms

• σκληρόω (sklēróō)
  • σκλήρωσις (sklḗrōsis)

Descendants

• Greek: σκληρός (sklirós)

Further reading

• “σκληρός”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• σκληρός in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• G4642 in Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible
• Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎^[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited.
  • austere idem, page 53.
  • crabbed idem, page 181.
  • cruel idem, page 187.
  • determined idem, page 219.
  • dogged idem, page 246.
  • dogmatic idem, page 246.
  • fanatical idem, page 306.
  • ferocious idem, page 316.
  • fierce idem, page 318.
  • grim idem, page 373.
  • hard idem, page 385.
  • hardened idem, page 385.
  • harsh idem, page 387.
  • headstrong idem, page 391.
  • impenitent idem, page 420.
  • implacable idem, page 421.
  • intractable idem, page 454.
  • merciless idem, page 525.
  • obdurate idem, page 564.
  • obstinate idem, page 567.
  • pitiless idem, page 615.
  • relentless idem, page 690.
  • remorseless idem, page 693.
  • rigid idem, page 715.
  • rigorous idem, page 715.
  • rough idem, page 722.
  • savage idem, page 735.
  • severe idem, page 759.
  • stern idem, page 816.
  • stiff idem, page 817.
  • stiff-necked idem, page 817.
  • strict idem, page 825.
  • strong-minded idem, page 827.
  • stubborn idem, page 828.
  • tough idem, page 884.
  • unbending idem, page 908.
  • uncompromising idem, page 910.
  • unkind idem, page 923.
  • unmerciful idem, page 925.
  • unrepentant idem, page 929.
  • unsubmissive idem, page 933.
  • untamable idem, page 934.

Greek

Etymology

From Ancient Greek σκληρός (sklērós, “hard, tough”).

Pronunciation

• IPA^(key): /skliˈɾos/

Adjective

σκληρός • (sklirós) m (feminine σκληρή, neuter σκληρό)

1. hard
2. fierce, rough, cruel, harsh

Declension

Declension of σκληρός

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	σκληρός •	σκληρή •	σκληρό •	σκληροί •	σκληρές •	σκληρά •
genitive	σκληρού •	σκληρής •	σκληρού •	σκληρών •	σκληρών •	σκληρών •
accusative	σκληρό •	σκληρή •	σκληρό •	σκληρούς •	σκληρές •	σκληρά •
vocative	σκληρέ •	σκληρή •	σκληρό •	σκληροί •	σκληρές •	σκληρά •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο σκληρός, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο σκληρός, etc.)

Degrees of comparison by suffixation

comparative	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	σκληρότερος •	σκληρότερη •	σκληρότερο •	σκληρότεροι •	σκληρότερες •	σκληρότερα •
genitive	σκληρότερου •	σκληρότερης •	σκληρότερου •	σκληρότερων •	σκληρότερων •	σκληρότερων •
accusative	σκληρότερο •	σκληρότερη •	σκληρότερο •	σκληρότερους •	σκληρότερες •	σκληρότερα •
vocative	σκληρότερε •	σκληρότερη •	σκληρότερο •	σκληρότεροι •	σκληρότερες •	σκληρότερα •
derivations	relative superlative: ο + comparative forms (eg "ο σκληρότερος", etc)
Absolute superlative	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	σκληρότατος •	σκληρότατη •	σκληρότατο •	σκληρότατοι •	σκληρότατες •	σκληρότατα •
genitive	σκληρότατου •	σκληρότατης •	σκληρότατου •	σκληρότατων •	σκληρότατων •	σκληρότατων •
accusative	σκληρότατο •	σκληρότατη •	σκληρότατο •	σκληρότατους •	σκληρότατες •	σκληρότατα •
vocative	σκληρότατε •	σκληρότατη •	σκληρότατο •	σκληρότατοι •	σκληρότατες •	σκληρότατα •

Antonyms

• μαλακός (malakós, “soft, mild”)

Related terms

• ασκληραγώγητος (askliragógitos, “unhardened, unseasoned”, adjective)
• σκληρο- (skliro-)
• σκληρό- (skliró-)
• σκληρό αλεύρι n (skliró alévri, “bread flour, strong flour”)
• σκληρός δίσκος m (sklirós dískos, “hard disk”)
• σκληρύνω (sklirýno, “to harden”)

Further reading

• σκληρός, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language