эрин

See also: Appendix:Variations of "erin"

Evenki

Etymology

From Proto-Tungusic *eri (“to breathe”), compare Manchu ᡝᡵᡤᡝᠨ (ergen), Nanai эриэн (erien).

Noun

эрин • (ərin)

1. breath

Kumyk

Etymology

From Proto-Turkic *erin (“lip”). Cognate with Tuvan эрин (erin, “lip”).

Noun

эрин • (erin)

1. lip

Declension

Declension of эрин (erin)

	Singular	Plural
nominative	эрин (erin)	эринлер (erinler)
accusative	эринни (erinni)	эринлени (erinleni)
dative	эринге (eriñe)	эринлеге (erinlege)
locative	эринде (erinde)	эринлерде (erinlerde)
ablative	эринден (erinden)	эринлерден (erinlerden)
genitive	эринни (erinni)	эринлени (erinleni)

Possessive forms of эрин (erin)

1sg	Singular	Plural
nominative	эриним (erinim)	эринлерим (erinlerim)
accusative	эринимни (erinimni)	эринлеримни (erinlerimni)
dative	эринимге (erinimge)	эринлериме (erinlerime)
locative	эринимде (erinimde)	эринлеримде (erinlerimde)
ablative	эринимден (erinimden)	эринлеримден (erinlerimden)
genitive	эринимни (erinimni)	эринлеримни (erinlerimni)
1pl	Singular	Plural
nominative	эринибиз (erinibiz)	эринлерибиз (erinleribiz)
accusative	эринибизни (erinibizni)	эринлерибизни (erinleribizni)
dative	эринибизге (erinibizge)	эринлерибизге (erinleribizge)
locative	эринибизде (erinibizde)	эринлерибизде (erinleribizde)
ablative	эринибизден (erinibizden)	эринлерибизден (erinleribizden)
genitive	эринибизни (erinibizni)	эринлерибизни (erinleribizni)
2sg	Singular	Plural
nominative	эрининг (eriniñ)	эринлеринг (erinleriñ)
accusative	эринингни (eriniñni)	эринлерингни (erinleriñni)
dative	эрининге (eriniñe)	эринлеринге (erinleriñe)
locative	эринингде (eriniñde)	эринлерингде (erinleriñde)
ablative	эринингден (eriniñden)	эринлерингден (erinleriñden)
genitive	эринингни (eriniñni)	эринлерингни (erinleriñni)
2pl	Singular	Plural
nominative	эринигиз (erinigiz)	эринлеригиз (erinlerigiz)
accusative	эринигизни (erinigizni)	эринлеригизни (erinlerigizni)
dative	эринигизге (erinigizge)	эринлеригизге (erinlerigizge)
locative	эринигизде (erinigizde)	эринлеригизде (erinlerigizde)
ablative	эринигизден (erinigizden)	эринлерибизден (erinleribizden)
genitive	эринигизни (erinigizni)	эринлеригизни (erinlerigizni)
3	Singular	Plural
nominative	эрини (erini)	эринлери (erinleri)
accusative	эринин (erinin)	эринлерин (erinlerin)
dative	эринине (erinine)	эринлерине (erinlerine)
locative	эрининде (erininde)	эринлеринде (erinlerinde)
ablative	эрининден (erininden)	эринлеринден (erinlerinden)
genitive	эринини (erinini)	эринлерини (erinlerini)

Further reading

• Бамматов Б.Г., editor (2013), “эрин”, in Кумыкско-русский словарь, Makhachkala: ИЯЛИ ДНЦ РАН

Kyrgyz

Эрин

Etymology

From Proto-Turkic *erin (“lip”).

Pronunciation

• IPA^(key): /eˈrin/
• Hyphenation: э‧рин

Noun

эрин • (erin)

1. lip

Declension

Declension of эрин

	singular (жекелик)	plural (көптөгөн)
nominative (атооч)	эрин erin	эриндер erinder
genitive (илик)	эриндин erindin	эриндердин erinderdin
dative (барыш)	эринге eringe	эриндерге erinderge
accusative (табыш)	эринди erindi	эриндерди erinderdi
locative (жатыш)	эринде erinde	эриндерде erinderde
ablative (чыгыш)	эринден erinden	эриндерден erinderden
	possessive forms
	first-person singular (менин)
nominative	эриним erinim	эриндерим erinderim
genitive	эринимдин erinimdin	эриндеримдин erinderimdin
dative	эриниме erinime	эриндериме erinderime
accusative	эринимди erinimdi	эриндеримди erinderimdi
locative	эринимде erinimde	эриндеримде erinderimde
ablative	эринимден erinimden	эриндеримден erinderimden
	second-person singular informal (сенин)
nominative	эриниң eriniŋ	эриндериң erinderiŋ
genitive	эриниңдин eriniŋdin	эриндериңдин erinderiŋdin
dative	эриниңе eriniŋe	эриндериңе erinderiŋe
accusative	эриниңди eriniŋdi	эриндериңди erinderiŋdi
locative	эриниңде eriniŋde	эриндериңде erinderiŋde
ablative	эриниңден eriniŋden	эриндериңден erinderiŋden
	second-person singular formal (сиздин)
nominative	эриниңиз eriniŋiz	эриндериңиз erinderiŋiz
genitive	эриниңиздин eriniŋizdin	эриндериңиздин erinderiŋizdin
dative	эриниңизге eriniŋizge	эриндериңизге erinderiŋizge
accusative	эриниңизди eriniŋizdi	эриндериңизди erinderiŋizdi
locative	эриниңизде eriniŋizde	эриндериңизде erinderiŋizde
ablative	эриниңизден eriniŋizden	эриндериңизден erinderiŋizden

Nanai

Etymology

From Proto-Tungusic *erün, compare Manchu ᡝᡵᡳᠨ (erin).

Noun

эрин (erin)

1. time

Nogai

Etymology

From Proto-Turkic *erin.

Noun

эрин • (érin)

1. lip

References

• N. A. Baskakov, S.A Kalmykov, editor (1963), “эрин”, in Nogajsko-Russkij Slovarʹ, Moscow: karačajevo-čerkesskij naučno- issledovatelʹskij institut jazyka, literatury i istorii, →ISBN

Southern Altai

Etymology

From Proto-Turkic *erin (“lip”). Cognate with Kazakh ерін (erın), Karakalpak erin, Kyrgyz эрин (erin), Crimean Tatar erin, Karachay-Balkar эрин (erin), Kumyk эрин (erin), Bashkir ирен (iren), Tatar ирен (iren), Shor эрни, Tuvan эрин (erin), etc.

Noun

эрин • (erin)

1. lip

Tuvan

Etymology

From Proto-Turkic *erin (“lip”). Cognate with Kazakh ерін (erın, “lip”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ɛˈrɪn/

Noun

эрин • (erin) (definite accusative эринни, plural эриннер)

1. (anatomy) lip