عنایت

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Azerbaijani

[edit]

Noun

[edit]

عنایت (inayət) (definite accusative عنایتی (inayəti), plural عنایت‌لر (inayətlər))

  1. Arabic spelling of inayət (solicitude)

Declension

[edit]

Persian

[edit]

Etymology

[edit]

Borrowed from Arabic عِنَايَة (ʕināya).

Pronunciation

[edit]
 

Readings
Classical reading? ināyat
Dari reading? ināyat
Iranian reading? enâyat
Tajik reading? inoyat

Noun

[edit]
Dari عنایت
Iranian Persian
Tajik иноят

عنایت ('enâyat)

  1. grace, favor, kindness
    Synonyms: لطف (lotf), مرحمت (marhamat), کرم (karam)
    • c. 1390, Shams-ud-Dīn Muḥammad Ḥāfiẓ, “Ghazal 324”, in دیوان حافظ [The Divān of Ḥāfiẓ]‎[1]:
      دیده بخت به افسانه او شد در خواب
      کو نسیمی ز عنایت که کند بیدارم
      dīda-yi baxt ba afsāna-yi ō šud dar xwāb
      kū nasīmē zi ināyat ki kunad bēdāram
      The eye of fortune fell asleep by her charms;
      Where is the breeze that will awake me by its favor?
      (Classical Persian transliteration)
  2. (archaic) solicitude

Descendants

[edit]
  • Hindustani:
    Hindi: इनायत (ināyat)
    Urdu: عنایت (ināyat)

Urdu

[edit]

Etymology

[edit]

Borrowed from Classical Persian عنایت ('ināyat), from Arabic عِنَايَة (ʕināya).

Noun

[edit]

عِنایَت ('ināyat? (Hindi spelling इनायत)

  1. solicitude

Declension

[edit]
Declension of عنایت
singular plural
direct عنایت ('nāet) عنایتیں ('nāetẽ)
oblique عنایت ('nāet) عنایتوں ('nāetõ)
vocative عنایت ('nāet) عنایتو ('nāeto)