فقر

See also: قفز‎ and ف ق ر‎

Arabic

Etymology 1

From the root ف ق ر‎ (f-q-r).

Verb

فَقَرَ • (faqara) I, non-past يَفْقُرُ‎ or يَفْقِرُ‎‎ (yafquru or yafqiru)

1. to dig
2. to pierce, to perforate
3. to break one's neck or spine
4. to press grapes

Conjugation

Conjugation of

فَقَرَ

(form-I sound, verbal noun فَقْر)

verbal noun الْمَصْدَر						فَقْر faqr
active participle اِسْم الْفَاعِل						فَاقِر‎ fāqir
passive participle اِسْم الْمَفْعُول						مَفْقُور‎ mafqūr
active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم
		singular الْمُفْرَد				dual الْمُثَنَّى			plural الْجَمْع
		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	فَقَرْتُ‎ faqartu	فَقَرْتَ‎ faqarta	فَقَرَ faqara		فَقَرْتُمَا‎ faqartumā	فَقَرَا‎ faqarā		فَقَرْنَا‎ faqarnā	فَقَرْتُمْ‎ faqartum	فَقَرُوا‎ faqarū
	f		فَقَرْتِ‎ faqarti	فَقَرَتْ‎ faqarat			فَقَرَتَا‎ faqaratā			فَقَرْتُنَّ‎ faqartunna	فَقَرْنَ‎ faqarna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع	m	أَفْقُرُ‎ or أَفْقِرُ‎ ʾafquru or ʾafqiru	تَفْقُرُ‎ or تَفْقِرُ‎ tafquru or tafqiru	يَفْقُرُ‎ or يَفْقِرُ‎ yafquru or yafqiru		تَفْقُرَانِ‎ or تَفْقِرَانِ‎ tafqurāni or tafqirāni	يَفْقُرَانِ‎ or يَفْقِرَانِ‎ yafqurāni or yafqirāni		نَفْقُرُ‎ or نَفْقِرُ‎ nafquru or nafqiru	تَفْقُرُونَ‎ or تَفْقِرُونَ‎ tafqurūna or tafqirūna	يَفْقُرُونَ‎ or يَفْقِرُونَ‎ yafqurūna or yafqirūna
	f		تَفْقُرِينَ‎ or تَفْقِرِينَ‎ tafqurīna or tafqirīna	تَفْقُرُ‎ or تَفْقِرُ‎ tafquru or tafqiru			تَفْقُرَانِ‎ or تَفْقِرَانِ‎ tafqurāni or tafqirāni			تَفْقُرْنَ‎ or تَفْقِرْنَ‎ tafqurna or tafqirna	يَفْقُرْنَ‎ or يَفْقِرْنَ‎ yafqurna or yafqirna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أَفْقُرَ‎ or أَفْقِرَ‎ ʾafqura or ʾafqira	تَفْقُرَ‎ or تَفْقِرَ‎ tafqura or tafqira	يَفْقُرَ‎ or يَفْقِرَ‎ yafqura or yafqira		تَفْقُرَا‎ or تَفْقِرَا‎ tafqurā or tafqirā	يَفْقُرَا‎ or يَفْقِرَا‎ yafqurā or yafqirā		نَفْقُرَ‎ or نَفْقِرَ‎ nafqura or nafqira	تَفْقُرُوا‎ or تَفْقِرُوا‎ tafqurū or tafqirū	يَفْقُرُوا‎ or يَفْقِرُوا‎ yafqurū or yafqirū
	f		تَفْقُرِي‎ or تَفْقِرِي‎ tafqurī or tafqirī	تَفْقُرَ‎ or تَفْقِرَ‎ tafqura or tafqira			تَفْقُرَا‎ or تَفْقِرَا‎ tafqurā or tafqirā			تَفْقُرْنَ‎ or تَفْقِرْنَ‎ tafqurna or tafqirna	يَفْقُرْنَ‎ or يَفْقِرْنَ‎ yafqurna or yafqirna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أَفْقُرْ‎ or أَفْقِرْ‎ ʾafqur or ʾafqir	تَفْقُرْ‎ or تَفْقِرْ‎ tafqur or tafqir	يَفْقُرْ‎ or يَفْقِرْ‎ yafqur or yafqir		تَفْقُرَا‎ or تَفْقِرَا‎ tafqurā or tafqirā	يَفْقُرَا‎ or يَفْقِرَا‎ yafqurā or yafqirā		نَفْقُرْ‎ or نَفْقِرْ‎ nafqur or nafqir	تَفْقُرُوا‎ or تَفْقِرُوا‎ tafqurū or tafqirū	يَفْقُرُوا‎ or يَفْقِرُوا‎ yafqurū or yafqirū
	f		تَفْقُرِي‎ or تَفْقِرِي‎ tafqurī or tafqirī	تَفْقُرْ‎ or تَفْقِرْ‎ tafqur or tafqir			تَفْقُرَا‎ or تَفْقِرَا‎ tafqurā or tafqirā			تَفْقُرْنَ‎ or تَفْقِرْنَ‎ tafqurna or tafqirna	يَفْقُرْنَ‎ or يَفْقِرْنَ‎ yafqurna or yafqirna
imperative الْأَمْر	m		اُفْقُرْ‎ or اِفْقِرْ‎ ufqur or ifqir			اُفْقُرَا‎ or اِفْقِرَا‎ ufqurā or ifqirā				اُفْقُرُوا‎ or اِفْقِرُوا‎ ufqurū or ifqirū
	f		اُفْقُرِي‎ or اِفْقِرِي‎ ufqurī or ifqirī							اُفْقُرْنَ‎ or اِفْقِرْنَ‎ ufqurna or ifqirna
passive voice الْفِعْل الْمَجْهُول
		singular الْمُفْرَد				dual الْمُثَنَّى			plural الْجَمْع
		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	فُقِرْتُ‎ fuqirtu	فُقِرْتَ‎ fuqirta	فُقِرَ fuqira		فُقِرْتُمَا‎ fuqirtumā	فُقِرَا‎ fuqirā		فُقِرْنَا‎ fuqirnā	فُقِرْتُمْ‎ fuqirtum	فُقِرُوا‎ fuqirū
	f		فُقِرْتِ‎ fuqirti	فُقِرَتْ‎ fuqirat			فُقِرَتَا‎ fuqiratā			فُقِرْتُنَّ‎ fuqirtunna	فُقِرْنَ‎ fuqirna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع	m	أُفْقَرُ‎ ʾufqaru	تُفْقَرُ‎ tufqaru	يُفْقَرُ‎ yufqaru		تُفْقَرَانِ‎ tufqarāni	يُفْقَرَانِ‎ yufqarāni		نُفْقَرُ‎ nufqaru	تُفْقَرُونَ‎ tufqarūna	يُفْقَرُونَ‎ yufqarūna
	f		تُفْقَرِينَ‎ tufqarīna	تُفْقَرُ‎ tufqaru			تُفْقَرَانِ‎ tufqarāni			تُفْقَرْنَ‎ tufqarna	يُفْقَرْنَ‎ yufqarna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أُفْقَرَ‎ ʾufqara	تُفْقَرَ‎ tufqara	يُفْقَرَ‎ yufqara		تُفْقَرَا‎ tufqarā	يُفْقَرَا‎ yufqarā		نُفْقَرَ‎ nufqara	تُفْقَرُوا‎ tufqarū	يُفْقَرُوا‎ yufqarū
	f		تُفْقَرِي‎ tufqarī	تُفْقَرَ‎ tufqara			تُفْقَرَا‎ tufqarā			تُفْقَرْنَ‎ tufqarna	يُفْقَرْنَ‎ yufqarna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أُفْقَرْ‎ ʾufqar	تُفْقَرْ‎ tufqar	يُفْقَرْ‎ yufqar		تُفْقَرَا‎ tufqarā	يُفْقَرَا‎ yufqarā		نُفْقَرْ‎ nufqar	تُفْقَرُوا‎ tufqarū	يُفْقَرُوا‎ yufqarū
	f		تُفْقَرِي‎ tufqarī	تُفْقَرْ‎ tufqar			تُفْقَرَا‎ tufqarā			تُفْقَرْنَ‎ tufqarna	يُفْقَرْنَ‎ yufqarna

References

• Steingass, Francis Joseph (1884), “فقر”, in The Student's Arabic–English Dictionary, London: W.H. Allen

Etymology 2

Verb

فَقِرَ • (faqira) I, non-past يَفْقَرُ‎‎ (yafqaru)

1. to have pain in the vertebrae from injury or illness

Conjugation

Conjugation of

فَقِرَ

(form-I sound, verbal noun فَقَر)

verbal noun الْمَصْدَر						فَقَر faqar
active participle اِسْم الْفَاعِل						فَاقِر‎ fāqir
active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم
		singular الْمُفْرَد				dual الْمُثَنَّى			plural الْجَمْع
		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	فَقِرْتُ‎ faqirtu	فَقِرْتَ‎ faqirta	فَقِرَ faqira		فَقِرْتُمَا‎ faqirtumā	فَقِرَا‎ faqirā		فَقِرْنَا‎ faqirnā	فَقِرْتُمْ‎ faqirtum	فَقِرُوا‎ faqirū
	f		فَقِرْتِ‎ faqirti	فَقِرَتْ‎ faqirat			فَقِرَتَا‎ faqiratā			فَقِرْتُنَّ‎ faqirtunna	فَقِرْنَ‎ faqirna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع	m	أَفْقَرُ‎ ʾafqaru	تَفْقَرُ‎ tafqaru	يَفْقَرُ‎ yafqaru		تَفْقَرَانِ‎ tafqarāni	يَفْقَرَانِ‎ yafqarāni		نَفْقَرُ‎ nafqaru	تَفْقَرُونَ‎ tafqarūna	يَفْقَرُونَ‎ yafqarūna
	f		تَفْقَرِينَ‎ tafqarīna	تَفْقَرُ‎ tafqaru			تَفْقَرَانِ‎ tafqarāni			تَفْقَرْنَ‎ tafqarna	يَفْقَرْنَ‎ yafqarna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أَفْقَرَ‎ ʾafqara	تَفْقَرَ‎ tafqara	يَفْقَرَ‎ yafqara		تَفْقَرَا‎ tafqarā	يَفْقَرَا‎ yafqarā		نَفْقَرَ‎ nafqara	تَفْقَرُوا‎ tafqarū	يَفْقَرُوا‎ yafqarū
	f		تَفْقَرِي‎ tafqarī	تَفْقَرَ‎ tafqara			تَفْقَرَا‎ tafqarā			تَفْقَرْنَ‎ tafqarna	يَفْقَرْنَ‎ yafqarna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أَفْقَرْ‎ ʾafqar	تَفْقَرْ‎ tafqar	يَفْقَرْ‎ yafqar		تَفْقَرَا‎ tafqarā	يَفْقَرَا‎ yafqarā		نَفْقَرْ‎ nafqar	تَفْقَرُوا‎ tafqarū	يَفْقَرُوا‎ yafqarū
	f		تَفْقَرِي‎ tafqarī	تَفْقَرْ‎ tafqar			تَفْقَرَا‎ tafqarā			تَفْقَرْنَ‎ tafqarna	يَفْقَرْنَ‎ yafqarna
imperative الْأَمْر	m		اِفْقَرْ‎ ifqar			اِفْقَرَا‎ ifqarā				اِفْقَرُوا‎ ifqarū
	f		اِفْقَرِي‎ ifqarī							اِفْقَرْنَ‎ ifqarna

References

• Steingass, Francis Joseph (1884), “فقر”, in The Student's Arabic–English Dictionary, London: W.H. Allen

Etymology 3

Verb

فَقُرَ • (faqura) I, non-past يَفْقُرُ‎‎ (yafquru)

1. to be or become poor

Conjugation

Conjugation of

فَقُرَ

(form-I sound, verbal noun فَقَارَة)

verbal noun الْمَصْدَر						فَقَارَة‎ faqāra
active participle اِسْم الْفَاعِل						فَاقِر‎ fāqir
active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم
		singular الْمُفْرَد				dual الْمُثَنَّى			plural الْجَمْع
		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	فَقُرْتُ‎ faqurtu	فَقُرْتَ‎ faqurta	فَقُرَ faqura		فَقُرْتُمَا‎ faqurtumā	فَقُرَا‎ faqurā		فَقُرْنَا‎ faqurnā	فَقُرْتُمْ‎ faqurtum	فَقُرُوا‎ faqurū
	f		فَقُرْتِ‎ faqurti	فَقُرَتْ‎ faqurat			فَقُرَتَا‎ faquratā			فَقُرْتُنَّ‎ faqurtunna	فَقُرْنَ‎ faqurna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع	m	أَفْقُرُ‎ ʾafquru	تَفْقُرُ‎ tafquru	يَفْقُرُ‎ yafquru		تَفْقُرَانِ‎ tafqurāni	يَفْقُرَانِ‎ yafqurāni		نَفْقُرُ‎ nafquru	تَفْقُرُونَ‎ tafqurūna	يَفْقُرُونَ‎ yafqurūna
	f		تَفْقُرِينَ‎ tafqurīna	تَفْقُرُ‎ tafquru			تَفْقُرَانِ‎ tafqurāni			تَفْقُرْنَ‎ tafqurna	يَفْقُرْنَ‎ yafqurna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أَفْقُرَ‎ ʾafqura	تَفْقُرَ‎ tafqura	يَفْقُرَ‎ yafqura		تَفْقُرَا‎ tafqurā	يَفْقُرَا‎ yafqurā		نَفْقُرَ‎ nafqura	تَفْقُرُوا‎ tafqurū	يَفْقُرُوا‎ yafqurū
	f		تَفْقُرِي‎ tafqurī	تَفْقُرَ‎ tafqura			تَفْقُرَا‎ tafqurā			تَفْقُرْنَ‎ tafqurna	يَفْقُرْنَ‎ yafqurna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أَفْقُرْ‎ ʾafqur	تَفْقُرْ‎ tafqur	يَفْقُرْ‎ yafqur		تَفْقُرَا‎ tafqurā	يَفْقُرَا‎ yafqurā		نَفْقُرْ‎ nafqur	تَفْقُرُوا‎ tafqurū	يَفْقُرُوا‎ yafqurū
	f		تَفْقُرِي‎ tafqurī	تَفْقُرْ‎ tafqur			تَفْقُرَا‎ tafqurā			تَفْقُرْنَ‎ tafqurna	يَفْقُرْنَ‎ yafqurna
imperative الْأَمْر	m		اُفْقُرْ‎ ufqur			اُفْقُرَا‎ ufqurā				اُفْقُرُوا‎ ufqurū
	f		اُفْقُرِي‎ ufqurī							اُفْقُرْنَ‎ ufqurna

References

• Steingass, Francis Joseph (1884), “فقر”, in The Student's Arabic–English Dictionary, London: W.H. Allen

Etymology 4

Verb

فَقَّرَ • (faqqara) II, non-past يُفَقِّرُ‎‎ (yufaqqiru)

1. to dig
2. to pierce, to perforate

Conjugation

Conjugation of

فَقَّرَ

(form-II sound)

verbal noun الْمَصْدَر						تَفْقِير‎ tafqīr
active participle اِسْم الْفَاعِل						مُفَقِّر‎ mufaqqir
passive participle اِسْم الْمَفْعُول						مُفَقَّر‎ mufaqqar
active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم
		singular الْمُفْرَد				dual الْمُثَنَّى			plural الْجَمْع
		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	فَقَّرْتُ‎ faqqartu	فَقَّرْتَ‎ faqqarta	فَقَّرَ faqqara		فَقَّرْتُمَا‎ faqqartumā	فَقَّرَا‎ faqqarā		فَقَّرْنَا‎ faqqarnā	فَقَّرْتُمْ‎ faqqartum	فَقَّرُوا‎ faqqarū
	f		فَقَّرْتِ‎ faqqarti	فَقَّرَتْ‎ faqqarat			فَقَّرَتَا‎ faqqaratā			فَقَّرْتُنَّ‎ faqqartunna	فَقَّرْنَ‎ faqqarna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع	m	أُفَقِّرُ‎ ʾufaqqiru	تُفَقِّرُ‎ tufaqqiru	يُفَقِّرُ‎ yufaqqiru		تُفَقِّرَانِ‎ tufaqqirāni	يُفَقِّرَانِ‎ yufaqqirāni		نُفَقِّرُ‎ nufaqqiru	تُفَقِّرُونَ‎ tufaqqirūna	يُفَقِّرُونَ‎ yufaqqirūna
	f		تُفَقِّرِينَ‎ tufaqqirīna	تُفَقِّرُ‎ tufaqqiru			تُفَقِّرَانِ‎ tufaqqirāni			تُفَقِّرْنَ‎ tufaqqirna	يُفَقِّرْنَ‎ yufaqqirna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أُفَقِّرَ‎ ʾufaqqira	تُفَقِّرَ‎ tufaqqira	يُفَقِّرَ‎ yufaqqira		تُفَقِّرَا‎ tufaqqirā	يُفَقِّرَا‎ yufaqqirā		نُفَقِّرَ‎ nufaqqira	تُفَقِّرُوا‎ tufaqqirū	يُفَقِّرُوا‎ yufaqqirū
	f		تُفَقِّرِي‎ tufaqqirī	تُفَقِّرَ‎ tufaqqira			تُفَقِّرَا‎ tufaqqirā			تُفَقِّرْنَ‎ tufaqqirna	يُفَقِّرْنَ‎ yufaqqirna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أُفَقِّرْ‎ ʾufaqqir	تُفَقِّرْ‎ tufaqqir	يُفَقِّرْ‎ yufaqqir		تُفَقِّرَا‎ tufaqqirā	يُفَقِّرَا‎ yufaqqirā		نُفَقِّرْ‎ nufaqqir	تُفَقِّرُوا‎ tufaqqirū	يُفَقِّرُوا‎ yufaqqirū
	f		تُفَقِّرِي‎ tufaqqirī	تُفَقِّرْ‎ tufaqqir			تُفَقِّرَا‎ tufaqqirā			تُفَقِّرْنَ‎ tufaqqirna	يُفَقِّرْنَ‎ yufaqqirna
imperative الْأَمْر	m		فَقِّرْ faqqir			فَقِّرَا‎ faqqirā				فَقِّرُوا‎ faqqirū
	f		فَقِّرِي‎ faqqirī							فَقِّرْنَ‎ faqqirna
passive voice الْفِعْل الْمَجْهُول
		singular الْمُفْرَد				dual الْمُثَنَّى			plural الْجَمْع
		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	فُقِّرْتُ‎ fuqqirtu	فُقِّرْتَ‎ fuqqirta	فُقِّرَ fuqqira		فُقِّرْتُمَا‎ fuqqirtumā	فُقِّرَا‎ fuqqirā		فُقِّرْنَا‎ fuqqirnā	فُقِّرْتُمْ‎ fuqqirtum	فُقِّرُوا‎ fuqqirū
	f		فُقِّرْتِ‎ fuqqirti	فُقِّرَتْ‎ fuqqirat			فُقِّرَتَا‎ fuqqiratā			فُقِّرْتُنَّ‎ fuqqirtunna	فُقِّرْنَ‎ fuqqirna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع	m	أُفَقَّرُ‎ ʾufaqqaru	تُفَقَّرُ‎ tufaqqaru	يُفَقَّرُ‎ yufaqqaru		تُفَقَّرَانِ‎ tufaqqarāni	يُفَقَّرَانِ‎ yufaqqarāni		نُفَقَّرُ‎ nufaqqaru	تُفَقَّرُونَ‎ tufaqqarūna	يُفَقَّرُونَ‎ yufaqqarūna
	f		تُفَقَّرِينَ‎ tufaqqarīna	تُفَقَّرُ‎ tufaqqaru			تُفَقَّرَانِ‎ tufaqqarāni			تُفَقَّرْنَ‎ tufaqqarna	يُفَقَّرْنَ‎ yufaqqarna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أُفَقَّرَ‎ ʾufaqqara	تُفَقَّرَ‎ tufaqqara	يُفَقَّرَ‎ yufaqqara		تُفَقَّرَا‎ tufaqqarā	يُفَقَّرَا‎ yufaqqarā		نُفَقَّرَ‎ nufaqqara	تُفَقَّرُوا‎ tufaqqarū	يُفَقَّرُوا‎ yufaqqarū
	f		تُفَقَّرِي‎ tufaqqarī	تُفَقَّرَ‎ tufaqqara			تُفَقَّرَا‎ tufaqqarā			تُفَقَّرْنَ‎ tufaqqarna	يُفَقَّرْنَ‎ yufaqqarna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أُفَقَّرْ‎ ʾufaqqar	تُفَقَّرْ‎ tufaqqar	يُفَقَّرْ‎ yufaqqar		تُفَقَّرَا‎ tufaqqarā	يُفَقَّرَا‎ yufaqqarā		نُفَقَّرْ‎ nufaqqar	تُفَقَّرُوا‎ tufaqqarū	يُفَقَّرُوا‎ yufaqqarū
	f		تُفَقَّرِي‎ tufaqqarī	تُفَقَّرْ‎ tufaqqar			تُفَقَّرَا‎ tufaqqarā			تُفَقَّرْنَ‎ tufaqqarna	يُفَقَّرْنَ‎ yufaqqarna

References

• Steingass, Francis Joseph (1884), “فقر”, in The Student's Arabic–English Dictionary, London: W.H. Allen

Etymology 5

Noun

فَقْر • (faqr) m (plural مَفَاقِر‎ (mafāqir) or فُقُور‎ (fuqūr))

1. verbal noun of فَقَرَ (faqara) (form I)
2. poverty
3. ascetic life
4. care, sorrow

Declension

Declension of noun فَقْر (faqr)

Singular	basic singular triptote
	Indefinite	Definite	Construct
Informal	فَقْر faqr	الْفَقْر‎ al-faqr	فَقْر faqr
Nominative	فَقْرٌ faqrun	الْفَقْرُ‎ al-faqru	فَقْرُ faqru
Accusative	فَقْرًا‎ faqran	الْفَقْرَ‎ al-faqra	فَقْرَ faqra
Genitive	فَقْرٍ faqrin	الْفَقْرِ‎ al-faqri	فَقْرِ faqri
Dual	Indefinite	Definite	Construct
Informal	فَقْرَيْن‎ faqrayn	الْفَقْرَيْن‎ al-faqrayn	فَقْرَيْ‎ faqray
Nominative	فَقْرَانِ‎ faqrāni	الْفَقْرَانِ‎ al-faqrāni	فَقْرَا‎ faqrā
Accusative	فَقْرَيْنِ‎ faqrayni	الْفَقْرَيْنِ‎ al-faqrayni	فَقْرَيْ‎ faqray
Genitive	فَقْرَيْنِ‎ faqrayni	الْفَقْرَيْنِ‎ al-faqrayni	فَقْرَيْ‎ faqray
Plural	basic broken plural diptote‎; basic broken plural triptote
	Indefinite	Definite	Construct
Informal	مَفَاقِر‎‎; فُقُور‎ mafāqir‎; fuqūr	الْمَفَاقِر‎‎; الْفُقُور‎ al-mafāqir‎; al-fuqūr	مَفَاقِر‎‎; فُقُور‎ mafāqir‎; fuqūr
Nominative	مَفَاقِرُ‎‎; فُقُورٌ‎ mafāqiru‎; fuqūrun	الْمَفَاقِرُ‎‎; الْفُقُورُ‎ al-mafāqiru‎; al-fuqūru	مَفَاقِرُ‎‎; فُقُورُ‎ mafāqiru‎; fuqūru
Accusative	مَفَاقِرَ‎‎; فُقُورًا‎ mafāqira‎; fuqūran	الْمَفَاقِرَ‎‎; الْفُقُورَ‎ al-mafāqira‎; al-fuqūra	مَفَاقِرَ‎‎; فُقُورَ‎ mafāqira‎; fuqūra
Genitive	مَفَاقِرَ‎‎; فُقُورٍ‎ mafāqira‎; fuqūrin	الْمَفَاقِرِ‎‎; الْفُقُورِ‎ al-mafāqiri‎; al-fuqūri	مَفَاقِرِ‎‎; فُقُورِ‎ mafāqiri‎; fuqūri

Etymology 6

Noun

فِقَر • (fiqar) f pl

1. plural of فِقْرَة‎ (fiqra)
2. plural of فَقْرَة‎ (faqra)
3. plural of فُقْرَة‎ (fuqra)

Etymology 7

Noun

فَقَر • (faqar) m

1. verbal noun of فَقِرَ (faqira) (form I)

Declension

Declension of noun فَقَر (faqar)

Singular	basic singular triptote
	Indefinite	Definite	Construct
Informal	فَقَر faqar	الْفَقَر‎ al-faqar	فَقَر faqar
Nominative	فَقَرٌ faqarun	الْفَقَرُ‎ al-faqaru	فَقَرُ faqaru
Accusative	فَقَرًا‎ faqaran	الْفَقَرَ‎ al-faqara	فَقَرَ faqara
Genitive	فَقَرٍ faqarin	الْفَقَرِ‎ al-faqari	فَقَرِ faqari

---

Persian

Etymology

From Arabic فَقْر‎ (faqr).

Pronunciation

• IPA^(key): [fæɣɾ], [fæːɣɾ]

• Audio

  (file)

Noun

فقر • (faqr)

1. poverty

Synonyms

• تهیدستی‎ (tohidasti)
• تنگدستی‎ (tangdasti)

Related terms

• فقیر‎ (faqir)