गर्भ

See also: ग्रभ्

Hindi

Etymology

From Sanskrit गर्भ (garbha).

Pronunciation

• IPA^(key): /ɡəɾbʱ/

Noun

गर्भ • (garbh) m (Urdu spelling گربھ‎)

1. womb

Declension

Declension of गर्भ
	Singular	Plural
Direct	गर्भ (garbh)	गर्भ (garbh)
Oblique	गर्भ (garbh)	गर्भों (garbhõ)
Vocative	गर्भ (garbh)	गर्भो (garbho)

Derived terms

• गर्भावस्था (garbhāvasthā)
• गर्भवती (garbhavtī)
• गर्भिणी (garbhiṇī)
• गर्भनली (garbhanlī)

Related terms

• गर्भाशय (garbhāśay)

---

Sanskrit

Etymology

From Proto-Indo-European *gʷelbʰ-. Compare Ancient Greek δελφύς (delphús, “womb”).

Noun

गर्भ • (garbha) m

1. foetus, embryo
2. conception
3. womb
4. child
5. offspring, descent

Declension

Masculine a-stem declension of गर्भ
Nom. sg.	गर्भः (garbhaḥ)
Gen. sg.	गर्भस्य (garbhasya)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	गर्भः (garbhaḥ)	गर्भौ (garbhau)	गर्भाः (garbhāḥ)
Vocative	गर्भ (garbha)	गर्भौ (garbhau)	गर्भाः (garbhāḥ)
Accusative	गर्भम् (garbham)	गर्भौ (garbhau)	गर्भान् (garbhān)
Instrumental	गर्भेन (garbhena)	गर्भाभ्याम् (garbhābhyām)	गर्भैः (garbhaiḥ)
Dative	गर्भाय (garbhāya)	गर्भाभ्याम् (garbhābhyām)	गर्भेभ्यः (garbhebhyaḥ)
Ablative	गर्भात् (garbhāt)	गर्भाभ्याम् (garbhābhyām)	गर्भेभ्यः (garbhebhyaḥ)
Genitive	गर्भस्य (garbhasya)	गर्भयोः (garbhayoḥ)	गर्भानाम् (garbhānām)
Locative	गर्भे (garbhe)	गर्भयोः (garbhayoḥ)	गर्भेषु (garbheṣu)

Descendants

• Telugu: గర్భము (garbhamu)