गर्भ
Definition from Wiktionary, the free dictionary
See also: ग्रभ्
Contents
Hindi[edit]
Etymology[edit]
Noun[edit]
गर्भ • (garbh) m (Urdu spelling گربھ)
Sanskrit[edit]
Etymology[edit]
From Proto-Indo-European *gʷelbʰ-. Compare Ancient Greek δελφύς (delphús, “womb”).
Noun[edit]
गर्भ • (garbha) m
Declension[edit]
| Masculine a-stem declension of गर्भ | |||
|---|---|---|---|
| Nom. sg. | गर्भः (garbhaḥ) | ||
| Gen. sg. | गर्भस्य (garbhasya) | ||
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | गर्भः (garbhaḥ) | गर्भौ (garbhau) | गर्भाः (garbhāḥ) |
| Vocative | गर्भ (garbha) | गर्भौ (garbhau) | गर्भाः (garbhāḥ) |
| Accusative | गर्भम् (garbham) | गर्भौ (garbhau) | गर्भान् (garbhān) |
| Instrumental | गर्भेन (garbhena) | गर्भाभ्याम् (garbhābhyām) | गर्भैः (garbhaiḥ) |
| Dative | गर्भाय (garbhāya) | गर्भाभ्याम् (garbhābhyām) | गर्भेभ्यः (garbhebhyaḥ) |
| Ablative | गर्भात् (garbhāt) | गर्भाभ्याम् (garbhābhyām) | गर्भेभ्यः (garbhebhyaḥ) |
| Genitive | गर्भस्य (garbhasya) | गर्भयोः (garbhayoḥ) | गर्भानाम् (garbhānām) |
| Locative | गर्भे (garbhe) | गर्भयोः (garbhayoḥ) | गर्भेषु (garbheṣu) |
Descendants[edit]
- Telugu: గర్భము (garbhamu)
