สัน

See also: สน, สั้น, ส้น, and สัน.

Thai

Pronunciation

Orthographic/Phonemic		สัน s ạ n
Romanization	Paiboon	sǎn
	Royal Institute	san
(standard) IPA(key)		/san˩˩˦/(R)
Homophones edit		ศัล ศัลย์ สรร สรรค์ สรรพ์ สัณฑ์ สัณห์ สันต์

Etymology 1

Cognate with Lao ສັນ (san), Lü ᦶᦉᧃ (ṡaen), Shan သၼ် (sǎn).

Noun

สัน • (sǎn)

1. ridge: long and narrow upper edge, angle, or crest of something.
2. (of a cutting instrument or weapon, of a book, etc) spine.

Etymology 2

Noun

สัน • (sǎn)

1. (astrology, dialect) Year of the Monkey, the ninth year in the cycle of twelve years under the lunar calendar.

Etymology 3

Particle

สัน • (sǎn)

1. undefined, found in a number of compounds.