From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation
Jump to search
|
lone; lonely
|
bent; feel wronged
|
trad. (孤屈)
|
孤
|
屈
|
simp. #(孤屈)
|
孤
|
屈
|
alternative forms
|
孤𣮈
|
孤屈
- (Hokkien) lonely; lonesome; solitary; desolate
- 俗 (Hokkien)
- 孤單/孤单 (gūdān)
- 孤孑 (gūjié) (literary)
- 孤寂 (gūjì)
- 孤獨/孤独 (gūdú)
- 寂寞 (jìmò)
- 寂寥 (jìliáo)
- 挑另 (Zhangzhou Hokkien)
- 索寞 (suǒmò) (literary or Eastern Min)
- 落寞 (luòmò)