ترتب
Jump to navigation
Jump to search
See also: تربب
Arabic
[edit]Etymology 1
[edit]Root |
---|
ر ت ب (r-t-b) |
Verb
[edit]تَرَتَّبَ • (tarattaba) V, non-past يَتَرَتَّبُ (yatarattabu)
- to become stabilized, to be balanced, to be set in order, to be made stationary
- (construed with عَلَى (ʕalā)) to result, to accrue, to follow or become the next logical step to occur, literally the next footing or position in cause and effect
Conjugation
[edit]Conjugation of
تَرَتَّبَ
(form-V sound)verbal noun الْمَصْدَر |
تَرَتُّب tarattub | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
active participle اِسْم الْفَاعِل |
mutarattib | |||||||||||
passive participle اِسْم الْمَفْعُول |
mutarattab | |||||||||||
active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم | ||||||||||||
singular الْمُفْرَد |
dual الْمُثَنَّى |
plural الْجَمْع | ||||||||||
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب | |||||
past (perfect) indicative الْمَاضِي |
m | tarattabtu |
tarattabta |
تَرَتَّبَ tarattaba |
tarattabtumā |
tarattabā |
tarattabnā |
tarattabtum |
tarattabū | |||
f | tarattabti |
tarattabat |
tarattabatā |
tarattabtunna |
tarattabna | |||||||
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع |
m | ʔatarattabu |
tatarattabu |
yatarattabu |
tatarattabāni |
yatarattabāni |
natarattabu |
tatarattabūna |
yatarattabūna | |||
f | tatarattabīna |
tatarattabu |
tatarattabāni |
tatarattabna |
yatarattabna | |||||||
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب |
m | ʔatarattaba |
tatarattaba |
yatarattaba |
tatarattabā |
yatarattabā |
natarattaba |
tatarattabū |
yatarattabū | |||
f | tatarattabī |
tatarattaba |
tatarattabā |
tatarattabna |
yatarattabna | |||||||
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم |
m | ʔatarattab |
tatarattab |
yatarattab |
tatarattabā |
yatarattabā |
natarattab |
tatarattabū |
yatarattabū | |||
f | tatarattabī |
tatarattab |
tatarattabā |
tatarattabna |
yatarattabna | |||||||
imperative الْأَمْر |
m | تَرَتَّبْ tarattab |
tarattabā |
tarattabū |
||||||||
f | tarattabī |
tarattabna | ||||||||||
passive voice الْفِعْل الْمَجْهُول | ||||||||||||
singular الْمُفْرَد |
dual الْمُثَنَّى |
plural الْجَمْع | ||||||||||
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب | |||||
past (perfect) indicative الْمَاضِي |
m | turuttibtu |
turuttibta |
تُرُتِّبَ turuttiba |
turuttibtumā |
turuttibā |
turuttibnā |
turuttibtum |
turuttibū | |||
f | turuttibti |
turuttibat |
turuttibatā |
turuttibtunna |
turuttibna | |||||||
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع |
m | ʔutarattabu |
tutarattabu |
yutarattabu |
tutarattabāni |
yutarattabāni |
nutarattabu |
tutarattabūna |
yutarattabūna | |||
f | tutarattabīna |
tutarattabu |
tutarattabāni |
tutarattabna |
yutarattabna | |||||||
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب |
m | ʔutarattaba |
tutarattaba |
yutarattaba |
tutarattabā |
yutarattabā |
nutarattaba |
tutarattabū |
yutarattabū | |||
f | tutarattabī |
tutarattaba |
tutarattabā |
tutarattabna |
yutarattabna | |||||||
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم |
m | ʔutarattab |
tutarattab |
yutarattab |
tutarattabā |
yutarattabā |
nutarattab |
tutarattabū |
yutarattabū | |||
f | tutarattabī |
tutarattab |
tutarattabā |
tutarattabna |
yutarattabna |
Etymology 2
[edit]Verb
[edit]- inflection of رَتِبَ (ratiba):
Verb
[edit]- inflection of رَتِبَ (ratiba):
Verb
[edit]- inflection of رَتِبَ (ratiba):
Verb
[edit]- inflection of رَتَبَ (rataba):
Verb
[edit]- inflection of رَتَبَ (rataba):
Verb
[edit]- inflection of رَتَبَ (rataba):
Etymology 3
[edit]Verb
[edit]تُرَتِّبُ • (turattibu) (form II)
- inflection of رَتَّبَ (rattaba):
Verb
[edit]تُرَتِّبَ • (turattiba) (form II)
- inflection of رَتَّبَ (rattaba):
Verb
[edit]تُرَتِّبْ • (turattib) (form II)
- inflection of رَتَّبَ (rattaba):
Verb
[edit]تُرَتَّبُ • (turattabu) (form II)
- inflection of رَتَّبَ (rattaba):
Verb
[edit]تُرَتَّبَ • (turattaba) (form II)
- inflection of رَتَّبَ (rattaba):