เจ้าไม่มีศาล สมภารไม่มีวัด

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Thai

[edit]

Etymology

[edit]

From เจ้า (jâao, guardian spirit; tutelary deity) +‎ ไม่ (mâi, not) +‎ มี (mii, have) +‎ ศาล (sǎan, shrine) +‎ สมภาร (sǒm-paan, abbot) +‎ ไม่ (mâi, not) +‎ มี (mii, have) +‎ วัด (wát, monastery); literally "guardian spirit without shrine, abbot without monastery".

Pronunciation

[edit]
Orthographicเจ้าไม่มีศาล สมภารไม่มีวัด
e t͡ɕ ˆ ā ai m ˋ m ī ɕ ā l    s m bʰ ā r ai m ˋ m ī w ạ ɗ
Phonemic
จ้าว-ไม่-มี-สาน-สม-พาน-ไม่-มี-วัด
t͡ɕ ˆ ā w – ai m ˋ – m ī – s ā n – s m – b ā n – ai m ˋ – m ī – w ạ ɗ
RomanizationPaiboonjâao-mâi-mii-sǎan-sǒm-paan-mâi-mii-wát
Royal Institutechao-mai-mi-san-som-phan-mai-mi-wat
(standard) IPA(key)/t͡ɕaːw˥˩.maj˥˩.miː˧.saːn˩˩˦.som˩˩˦.pʰaːn˧.maj˥˩.miː˧.wat̚˦˥/(R)

Noun

[edit]

เจ้าไม่มีศาล สมภารไม่มีวัด (jâao-mâi-mii-sǎan-sǒm-paan-mâi-mii-wát)

  1. (idiomatic) homeless person; person of no fixed abode.