zegelen

Dutch

Etymology

From Middle Dutch segelen (“to seal”), from Latin sigillare, from sigillum (“a seal”). Equivalent to zegel (“seal”) +‎ -en.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈzeː.ɣə.lən/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: ze‧ge‧len
• Rhymes: -eːɣələn

Verb

zegelen

1. (transitive) To affix a seal or stamp
   1. Notably as proof that a sealing tax is paid
2. (transitive) To seal up, close, using (a) seal(s)
3. (transitive, obsolete) To attach a (seal of approval or other) quality - or similar mark
   1. hence: To approve, corroborate, vouch for
4. (transitive, dated) To (im)print a mark(ing), text etc.

Inflection

Conjugation of zegelen (weak)
infinitive	zegelen
past singular	zegelde
past participle	gezegeld
infinitive	zegelen
gerund	zegelen n
	present tense	past tense
1st person singular	zegel	zegelde
2nd person sing. (jij)	zegelt, zegel2	zegelde
2nd person sing. (u)	zegelt	zegelde
2nd person sing. (gij)	zegelt	zegelde
3rd person singular	zegelt	zegelde
plural	zegelen	zegelden
subjunctive sing.1	zegele	zegelde
subjunctive plur.1	zegelen	zegelden
imperative sing.	zegel
imperative plur.1	zegelt
participles	zegelend	gezegeld
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Synonyms

• (affix a seal): bezegelen, afstempelen
• (seal up): verzegelen, de stempels leggen

Derived terms

• zegelaar m
• zegelbaar
• zegeler m
• zegelij
• zegeling
• inzegelen
• tegenzegelen
• toezegelen
• volzegelen
• zegelaarde
• zegeldag
• zegelgeld n
• zegelhuis n
• zegelkamer m or f
• zegellak
• zegelpers
• zegelwas

Related terms

• zegelbewaarder m

See also

• stempelen

Anagrams

• gelezen