verkiezen

Dutch

Etymology

From Middle Dutch verkiesen, from Old Dutch farkiesan. Equivalent to ver- +‎ kiezen.

Pronunciation

• IPA^(key): /vərˈkizə(n)/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -izən

Verb

verkiezen

1. to prefer
2. to elect

Inflection

(contemporary) Standard forms in modern Dutch.

Conjugation of verkiezen (strong class 2a, prefixed)
infinitive	verkiezen
past singular	verkoos
past participle	verkozen
infinitive	verkiezen
gerund	verkiezen n
	present tense	past tense
1st person singular	verkies	verkoos
2nd person sing. (jij)	verkiest, verkies2	verkoos
2nd person sing. (u)	verkiest	verkoos
2nd person sing. (gij)	verkiest	verkoost
3rd person singular	verkiest	verkoos
plural	verkiezen	verkozen
subjunctive sing.1	verkieze	verkoze
subjunctive plur.1	verkiezen	verkozen
imperative sing.	verkies
imperative plur.1	verkiest
participles	verkiezend	verkozen
1) Archaic. 2) In case of inversion.

(archaic) Differs from its modern forms in its past tenses. Largely fallen into disuse. Primarily found in old texts and as an etymon of a small number of words such as uitverkoren.

Conjugation of verkiezen (strong class 2a, irregular, prefixed)
infinitive	verkiezen
past singular	verkoor
past participle	verkoren
infinitive	verkiezen
gerund	verkiezen n
	present tense	past tense
1st person singular	verkies	verkoor
2nd person sing. (jij)	verkiest, verkies2	verkoor
2nd person sing. (u)	verkiest	verkoor
2nd person sing. (gij)	verkiest	verkoort
3rd person singular	verkiest	verkoor
plural	verkiezen	verkoren
subjunctive sing.1	verkieze	verkore
subjunctive plur.1	verkiezen	verkoren
imperative sing.	verkies
imperative plur.1	verkiest
participles	verkiezend	verkoren
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

• herverkiezen
• uitverkiezen
• uitverkoren
• uitverkorene
• verkiesbaar
• verkiezing
• verkoren

Descendants

• Afrikaans: verkies
• Negerhollands: verkies