kończyć

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *konьčiti.

Verb

1. (transitive) to end, to finish
2. (transitive) to stop, to quit
3. (transitive) to turn, to reach a certain age
4. (reflexive) to end, to finish
5. (reflexive) to run out of

   Kończy nam się mleko. ― We're running out of milk.

6. (reflexive) to die

   Synonyms: see Thesaurus:umierać

Conjugation

Conjugation of kończyć impf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		kończyć
present tense	1st	kończę			kończymy
	2nd	kończysz			kończycie
	3rd	kończy			kończą
	impersonal	kończy się
past tense	1st	kończyłem, -(e)m kończył	kończyłam, -(e)m kończyła	kończyłom, -(e)m kończyło	kończyliśmy, -(e)śmy kończyli	kończyłyśmy, -(e)śmy kończyły
	2nd	kończyłeś, -(e)ś kończył	kończyłaś, -(e)ś kończyła	kończyłoś, -(e)ś kończyło	kończyliście, -(e)ście kończyli	kończyłyście, -(e)ście kończyły
	3rd	kończył	kończyła	kończyło	kończyli	kończyły
future tense	1st	będę kończył, będę kończyć	będę kończyła, będę kończyć	będę kończyło, będę kończyć	będziemy kończyli, będziemy kończyć	będziemy kończyły, będziemy kończyć
	2nd	będziesz kończył, będziesz kończyć	będziesz kończyła, będziesz kończyć	będziesz kończyło, będziesz kończyć	będziecie kończyli, będziecie kończyć	będziecie kończyły, będziecie kończyć
	3rd	będzie kończył, będzie kończyć	będzie kończyła, będzie kończyć	będzie kończyło, będzie kończyć	będą kończyli, będą kończyć	będą kończyły, będą kończyć
	impersonal	będzie kończyć się
conditional	1st	kończyłbym, bym kończył	kończyłabym, bym kończyła	kończyłobym, bym kończyło	kończylibyśmy, byśmy kończyli	kończyłybyśmy, byśmy kończyły
	2nd	kończyłbyś, byś kończył	kończyłabyś, byś kończyła	kończyłobyś, byś kończyło	kończylibyście, byście kończyli	kończyłybyście, byście kończyły
	3rd	kończyłby, by kończył	kończyłaby, by kończyła	kończyłoby, by kończyło	kończyliby, by kończyli	kończyłyby, by kończyły
imperative	1st	niech kończę			kończmy
	2nd	kończ			kończcie
	3rd	niech kończy			niech kończą
active adjectival participle		kończący	kończąca	kończące	kończący	kończące
contemporary adverbial participle		kończąc

Related terms

• koniec
• koniecznie
• w końcu

 

Derived terms

verb

• dokańczać
• dokończyć
• ukańczać
• ukończyć
• wykańczać
• wykończyć
• zakańczać
• zakończyć

 

Further reading

• kończyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• kończyć in Polish dictionaries at PWN