μέθοδος

Ancient Greek

Etymology

From μετ᾽ (“concerning pursuit”) +‎ ὁδός (hodós, “road, way”), literally “the way to follow”.

Pronunciation

 

• IPA^(key): /mé.tʰo.dos/ → /ˈme.θo.ðos/ → /ˈme.θo.ðos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /mé.tʰo.dos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈme.tʰo.dos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈme.θo.ðos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈme.θo.ðos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈme.θo.ðos/

Noun

μέθοδος • (méthodos) f (genitive μεθόδου); second declension

1. following after, pursuit
2. pursuit of knowledge, investigation, inquiry; hence, treatise
   1. mode of prosecuting such inquiry, method, system, plan
   2. doctrine
   3. “methodic” medicine
   4. (rhetoric) means
      1. means of recognizing
      2. mode of treating the subject-matter
3. trick, ruse, stratagem

Declension

Second declension of ἡ μέθοδος; τῆς μεθόδου (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ἡ μέθοδος hē méthodos	τὼ μεθόδω tṑ methódō	αἱ μέθοδοι hai méthodoi
Genitive	τῆς μεθόδου tês methódou	τοῖν μεθόδοιν toîn methódoin	τῶν μεθόδων tôn methódōn
Dative	τῇ μεθόδῳ têi methódōi	τοῖν μεθόδοιν toîn methódoin	ταῖς μεθόδοις taîs methódois
Accusative	τὴν μέθοδον tḕn méthodon	τὼ μεθόδω tṑ methódō	τᾱ̀ς μεθόδους tā̀s methódous
Vocative	μέθοδε méthode	μεθόδω methódō	μέθοδοι méthodoi
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Related terms

• ἀμεθόδευτος (amethódeutos)
• ἀμέθοδος (améthodos)
• ἐμμέθοδος (emméthodos)
• εὐμεθόδευτος (eumethódeutos)
• εὐμέθοδος (euméthodos)
• μεθοδεία (methodeía)
• μεθόδευμα (methódeuma)
• μεθόδευσις (methódeusis)
• μεθοδευτέον (methodeutéon)
• μεθοδευτής (methodeutḗs)
• μεθοδευτικός (methodeutikós)
• μεθοδευτικῶς (methodeutikôs)
• μεθοδεύω (methodeúō)
• μεθοδηγέω (methodēgéō)
• μεθοδιακῶς (methodiakôs)
• μεθοδικός (methodikós)
• μεθόδιον (methódion)
• μεθοδίτης (methodítēs)

Descendants

• Armenian: մեթոդ (metʻod)
• Esperanto: metodo
• Georgian: მეთოდი (metodi)
• Greek: μέθοδος (méthodos)
• Hebrew: מֶתוֹדָה (metóda)
• Italian: metodo
• Latin: methodus (see there for further descendants)
• Portuguese: método
• Russian: ме́тод (métod)

References

• “μέθοδος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “μέθοδος”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• μέθοδος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎^[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited.
  • course idem, page 178.
  • method idem, page 527.
  • procedure idem, page 644.
  • process idem, page 644.
  • system idem, page 851.

---

Greek

Etymology

From the Ancient Greek μέθοδος (méthodos).

Noun

μέθοδος • (méthodos) f (plural μέθοδοι)

1. method, system

   αναλυτική μέθοδος ― analytikí méthodos ― analytical method

2. fashion

Declension

Declension of μέθοδος

	singular	plural
nominative	μέθοδος •	μέθοδοι •
genitive	μεθόδου •	μεθόδων •
accusative	μέθοδο •	μεθόδους •
vocative	μέθοδε •,  μέθοδο •	μέθοδοι •

Derived terms

• αλληλοδιδακτική μέθοδος f (allilodidaktikí méthodos, “mutual instruction system”)
• αμεθόδευτος (amethódeftos, “unmethodical”)
• αμέθοδος (améthodos, “unmethodical”)
• μεθοδικός (methodikós, “methodical”)
• μεθοδολογία f (methodología, “methodology”)