leikr

Old Norse

Etymology 1

From Proto-Germanic *laikaz, from *laiko- (“play”), compare *laikaną. Cognates include Old English lac (“play, sport”), Old High German leih (“song, melody, music”) and Gothic 𐌻𐌰𐌹𐌺𐍃 (laiks, “dance”).

Noun

leikr m

1. game
2. sport
3. contest

Usage notes

This word is often used as a suffix, making nouns out of adjectives.

Declension

  Declension of leikr (strong a-stem)

masculine	singular		plural
	indefinite	definite	indefinite	definite
nominative	leikr	leikrinn	leikar	leikarnir
accusative	leik	leikinn	leika	leikana
dative	leiki	leikinum	leikum	leikunum
genitive	leiks	leiksins	leika	leikanna

Derived terms

• barnaleikr m (“child's play”)
• barnleikr m (“child's play”)
• dansleikr m (“dance, dancing”)
• eggleikr m
• fárleikr m (“disaster”)
• gamanleikr m (“game”)
• hildileikr m (“game of war”)
• hjáleikr m (“trick”)
• hjǫrleikr m (“swordplay”)
• hringleikr m (“ring-dance”)
• hǫrpuleikr m (“playing on the harp”)
• kappleikr m (“fighting match”)
• mundangleikr m (“moderation”)
• náttleikr m (“night-games”)
• reimleikr m
• skinnleikr m
• skǫfuleikr m
• smáleikr m (“trifling game”)
• spáleikr m (“divination”)
• strengleikar m pl (“stringed instrument”)
• sveinaleikr m (“game of boys”)
• áleikr m (“trick”)
• ísarnleikr m (“battle”)

 

Old Norse terms suffixed with -leikr

Related terms

• leika

Descendants

• Icelandic: leikur
• Faroese: leikur
• Norwegian Nynorsk: leik
  • → Norwegian Bokmål: leik
• Danish: leg
  • Norwegian Bokmål: lek
• Old Swedish: leker
  • Swedish: lek
  • → Finnish: leikki

Etymology 2

From Latin laicus (“lay”).

Adjective

leikr

1. lay

Declension

    Strong declension of leikr

singular	masculine	feminine	neuter
nominative	leikr	leik	leikt
accusative	leikan	leika	leikt
dative	leikum	leikri	leiku
genitive	leiks	leikrar	leiks
plural	masculine	feminine	neuter
nominative	leikir	leikar	leik
accusative	leika	leikar	leik
dative	leikum	leikum	leikum
genitive	leikra	leikra	leikra

    Weak declension of leikr

singular	masculine	feminine	neuter
nominative	leiki	leika	leika
accusative	leika	leiku	leika
dative	leika	leiku	leika
genitive	leika	leiku	leika
plural	masculine	feminine	neuter
nominative	leiku	leiku	leiku
accusative	leiku	leiku	leiku
dative	leikum	leikum	leikum
genitive	leiku	leiku	leiku

    Declension of comparative of leikr

singular	masculine	feminine	neuter
nominative	leikari	leikari	leikara
accusative	leikara	leikari	leikara
dative	leikara	leikari	leikara
genitive	leikara	leikari	leikara
plural	masculine	feminine	neuter
nominative	leikari	leikari	leikari
accusative	leikari	leikari	leikari
dative	leikurum	leikurum	leikurum
genitive	leikari	leikari	leikari

    Strong declension of superlative of leikr

singular	masculine	feminine	neuter
nominative	leikastr	leikust	leikast
accusative	leikastan	leikasta	leikast
dative	leikustum	leikastri	leikustu
genitive	leikasts	leikastrar	leikasts
plural	masculine	feminine	neuter
nominative	leikastir	leikastar	leikust
accusative	leikasta	leikastar	leikust
dative	leikustum	leikustum	leikustum
genitive	leikastra	leikastra	leikastra

    Weak declension of superlative of leikr

singular	masculine	feminine	neuter
nominative	leikasti	leikasta	leikasta
accusative	leikasta	leikustu	leikasta
dative	leikasta	leikustu	leikasta
genitive	leikasta	leikustu	leikasta
plural	masculine	feminine	neuter
nominative	leikustu	leikustu	leikustu
accusative	leikustu	leikustu	leikustu
dative	leikustum	leikustum	leikustum
genitive	leikustu	leikustu	leikustu

Derived terms

• leikdómr m (“laity”)
• leikfolk n (“laity”)
• leikligr (“lay”)
• leikmaðr m (“layman”)
• leikvald n (“lay power”)

Descendants

• Norwegian Nynorsk: lek
• Norwegian Bokmål: lek
• Danish: læg

Etymology 3

See the etymology of the corresponding lemma form.

Verb

leikr

1. second/third-person singular present indicative active of leika

References

• “leikr”, in Geir T. Zoëga (1910) A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press