leamh

See also: léamh

Irish

Etymology

From Middle Irish lem (“soft, tender; weak, powerless; impotent; foolish, worthless”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈl̠ʲau/
• IPA^(key): /ˈl̠ʲavˠ/
• IPA^(key): /ˈl̠ʲãu/

Adjective

leamh (genitive singular masculine leamh, genitive singular feminine leimhe, plural leamha, comparative leimhe)

1. (literary) soft; impotent (lacking physical strength or vigor), weak
2. tepid; tasteless, insipid
3. lifeless, dull, uninteresting

   Synonyms: neamhspéisiúil, neamhshuimiúil

4. soft-witted; inane, silly

Declension

Declension of leamh

	Singular		Plural (m/f)
Positive	Masculine	Feminine	(strong noun)	(weak noun)
Nominative	leamh	leamh	leamha
Vocative	leamh		leamha
Genitive		leimhe	leamha	leamh
Dative	leamh	leamh	leamha
Comparative	níos leimhe
Superlative	is leimhe

Verb

leamh (present analytic leamhann, future analytic leamhfaidh, verbal noun leamhadh, past participle leafa)

1. (transitive, literary) make impotent, weaken
2. (transitive) make tasteless

Conjugation

conjugation of leamh (first conjugation – A)

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third
indicative	present	leamhaim	leamhann tú; leamhair†	leamhann sé, sí	leamhaimid	leamhann sibh	leamhann siad; leamhaid†	a leamhann; a leamhas	leamhtar
	past	leamh mé; leamhas	leamh tú; leamhais	leamh sé, sí	leamhamar; leamh muid	leamh sibh; leamhabhair	leamh siad; leamhadar	a leamh / ar leamh*	leamhadh
	past habitual	leamhainn	leamhtá	leamhadh sé, sí	leamhaimis; leamhadh muid	leamhadh sibh	leamhaidís; leamhadh siad	a leamhadh / a leamhadh*	leamhtaí
future		leamhfaidh mé; leamhfad	leamhfaidh tú; leamhfair†	leamhfaidh sé, sí	leamhfaimid; leamhfaidh muid	leamhfaidh sibh	leamhfaidh siad; leamhfaid†	a leamhfaidh; a leamhfas	leamhfar
conditional		leamhfainn	leamhfá	leamhfadh sé, sí	leamhfaimis; leamhfadh muid	leamhfadh sibh	leamhfaidís; leamhfadh siad	a leamhfadh / a leamhfadh*	leamhfaí
subjunctive	present	go leamha mé; go leamhad†	go leamha tú; go leamhair†	go leamha sé, sí	go leamhaimid; go leamha muid	go leamha sibh	go leamha siad; go leamhaid†	—	go leamhtar
	past	dá leamhainn	dá leamhtá	dá leamhadh sé, sí	dá leamhaimis; dá leamhadh muid	dá leamhadh sibh	dá leamhaidís; dá leamhadh siad	—	dá leamhtaí
imperative		leamhaim	leamh	leamhadh sé, sí	leamhaimis	leamhaigí; leamhaidh†	leamhaidís	—	leamhtar
verbal noun		leamhadh
past participle		leafa

* indirect relative
† archaic or dialect form

References

• Gregory Toner, Sharon Arbuthnot, Máire Ní Mhaonaigh, Marie-Luise Theuerkauf, Dagmar Wodtko, editors (2019), “2 lem”, in eDIL: Electronic Dictionary of the Irish Language
• Dinneen, Patrick S. (1904) “leamh”, in Foclóir Gaeḋilge agus Béarla, 1st edition, Dublin: Irish Texts Society, page 425
• Ó Dónaill, Niall (1977) “leamh”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN
• Quiggin, E. C. (1906) A Dialect of Donegal, Cambridge University Press, page 57

---

Scottish Gaelic

Etymology

From Middle Irish lem (“soft, tender; weak, powerless; impotent; foolish, worthless”).

Pronunciation

• IPA^(key): /l̠ʲɛv/

Adjective

leamh

1. importunate, annoying, galling, vexing
2. boring, jejune, insipid
3. impertinent, shameless, saucy
4. greedy, busy, officious
5. raw
6. glib, mealy-mouthed, flattering

References

• Gregory Toner, Sharon Arbuthnot, Máire Ní Mhaonaigh, Marie-Luise Theuerkauf, Dagmar Wodtko, editors (2019), “2 lem”, in eDIL: Electronic Dictionary of the Irish Language