Konzipierer

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

German

[edit]

Etymology

[edit]

From konzipieren +‎ -er.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /kɔnt͡siˈpiːʁɐ/
  • Hyphenation: Kon‧zi‧pie‧rer

Noun

[edit]

Konzipierer m (strong, genitive Konzipierers, plural Konzipierer, feminine Konzipiererin)

  1. agent noun of konzipieren

Declension

[edit]
[edit]