Verwandter
Jump to navigation
Jump to search
See also: verwandter
German[edit]
Etymology[edit]
Pronunciation[edit]
Noun[edit]
Verwandter m (adjectival, definite nominative der Verwandte, genitive (des) Verwandten, plural Verwandte, definite plural die Verwandten, feminine Verwandte)
- relative (male or of unspecified gender)
Declension[edit]
Declension of Verwandter [masculine, adjectival]
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
masculine gender | strong declension | |||
nominative | Verwandter | Verwandte | ||
genitive | Verwandten | Verwandter | ||
dative | Verwandtem | Verwandten | ||
accusative | Verwandten | Verwandte | ||
weak declension | ||||
nominative | der | Verwandte | die | Verwandten |
genitive | des | Verwandten | der | Verwandten |
dative | dem | Verwandten | den | Verwandten |
accusative | den | Verwandten | die | Verwandten |
mixed declension | ||||
nominative | ein | Verwandter | (keine) | Verwandten |
genitive | eines | Verwandten | (keiner) | Verwandten |
dative | einem | Verwandten | (keinen) | Verwandten |
accusative | einen | Verwandten | (keine) | Verwandten |
Derived terms[edit]
Related terms[edit]
- auf Verwandtenbesuch sein (“to visit relatives”)
- Verwandtschaft
- verwandtschaftlich
Noun[edit]
Verwandter f
Further reading[edit]
- “Verwandter” in Duden online