absolutorium

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: Absolutorium

Latin[edit]

Adjective[edit]

absolūtōrium

  1. inflection of absolūtōrius:
    1. nominative/accusative/vocative neuter singular
    2. accusative masculine singular

References[edit]

Polish[edit]

Polish Wikipedia has an article on:
Wikipedia pl

Alternative forms[edit]

Etymology[edit]

Borrowed from German Absolutorium,[1] from Latin absolūtōrium.[2] First attested in 1787.[3]

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ap.sɔ.luˈtɔ.rjum/
  • (file)
  • Rhymes: -ɔrjum
  • Syllabification: ab‧so‧lu‧to‧rium

Noun[edit]

absolutorium n [+ z (genitive) = in what]

  1. (law) discharge, vote of approval, vote of acceptance
  2. (education) certificate of completion
    otrzymywać/otrzymać absolutoriumto receive a certificate of completion
    uzyskać absolutoriumto obtain a certificate of completion
    dostawać/dostać absolutoriumto get a certificate of completion
    dać absolutoriumto give a certificate of completion

Declension[edit]

Derived terms[edit]

adjective

Related terms[edit]

adjectives
adverbs
nouns
verbs

Collocations[edit]

References[edit]

  1. ^ Mirosław Bańko, Lidia Wiśniakowska (2021) “absolutorium”, in Wielki słownik wyrazów obcych, →ISBN
  2. ^ Witold Doroszewski, editor (1958–1969), “absolutorium”, in Słownik języka polskiego (in Polish), Warszawa: PWN
  3. ^ Continuacya wyrokow y rozkazow powszechnych w Galicyi y Lodomeryi Krolestwach[1] (in Polish), 1787, page 205

Further reading[edit]