adiunctus

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Etymology[edit]

Perfect passive participle of adiungō (join to).

Pronunciation[edit]

Participle[edit]

adiūnctus (feminine adiūncta, neuter adiūnctum); first/second-declension participle

  1. added, joined or attached to something, having been joined to something
  2. (of cattle) harnessed, yoked, having been harnessed
  3. (by extension) composite, compounded
  4. (by extension) lying next to, contiguous, neighboring, adjacent
  5. (by extension) related, linked, connected

Declension[edit]

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative adiūnctus adiūncta adiūnctum adiūnctī adiūnctae adiūncta
Genitive adiūnctī adiūnctae adiūnctī adiūnctōrum adiūnctārum adiūnctōrum
Dative adiūnctō adiūnctō adiūnctīs
Accusative adiūnctum adiūnctam adiūnctum adiūnctōs adiūnctās adiūncta
Ablative adiūnctō adiūnctā adiūnctō adiūnctīs
Vocative adiūncte adiūncta adiūnctum adiūnctī adiūnctae adiūncta

Descendants[edit]

  • Aromanian: agiumtu
  • Italian: aggiunto

Adjective[edit]

adiūnctus (feminine adiūncta, neuter adiūnctum, comparative adiūnctior); first/second-declension adjective

  1. bound
  2. joined, composite
  3. adjacent
  4. relevant

Declension[edit]

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative adiūnctus adiūncta adiūnctum adiūnctī adiūnctae adiūncta
Genitive adiūnctī adiūnctae adiūnctī adiūnctōrum adiūnctārum adiūnctōrum
Dative adiūnctō adiūnctō adiūnctīs
Accusative adiūnctum adiūnctam adiūnctum adiūnctōs adiūnctās adiūncta
Ablative adiūnctō adiūnctā adiūnctō adiūnctīs
Vocative adiūncte adiūncta adiūnctum adiūnctī adiūnctae adiūncta

Descendants[edit]

References[edit]

  • adiunctus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers