akadálytalanság

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Hungarian[edit]

Etymology[edit]

akadálytalan +‎ -ság

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): [ˈɒkɒdaːjtɒlɒnʃaːɡ]
  • Hyphenation: aka‧dály‧ta‧lan‧ság

Noun[edit]

akadálytalanság

  1. unobstructedness

Declension[edit]

Inflection (stem in -o-, back harmony)
singular plural
nominative akadálytalanság akadálytalanságok
accusative akadálytalanságot akadálytalanságokat
dative akadálytalanságnak akadálytalanságoknak
instrumental akadálytalansággal akadálytalanságokkal
causal-final akadálytalanságért akadálytalanságokért
translative akadálytalansággá akadálytalanságokká
terminative akadálytalanságig akadálytalanságokig
essive-formal akadálytalanságként akadálytalanságokként
essive-modal
inessive akadálytalanságban akadálytalanságokban
superessive akadálytalanságon akadálytalanságokon
adessive akadálytalanságnál akadálytalanságoknál
illative akadálytalanságba akadálytalanságokba
sublative akadálytalanságra akadálytalanságokra
allative akadálytalansághoz akadálytalanságokhoz
elative akadálytalanságból akadálytalanságokból
delative akadálytalanságról akadálytalanságokról
ablative akadálytalanságtól akadálytalanságoktól
non-attributive
possessive - singular
akadálytalanságé akadálytalanságoké
non-attributive
possessive - plural
akadálytalanságéi akadálytalanságokéi
Possessive forms of akadálytalanság
possessor single possession multiple possessions
1st person sing. akadálytalanságom akadálytalanságaim
2nd person sing. akadálytalanságod akadálytalanságaid
3rd person sing. akadálytalansága akadálytalanságai
1st person plural akadálytalanságunk akadálytalanságaink
2nd person plural akadálytalanságotok akadálytalanságaitok
3rd person plural akadálytalanságuk akadálytalanságaik

See also[edit]