alkalma

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Hungarian

[edit]

Etymology

[edit]

alkalom +‎ -a (possessive suffix)

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): [ˈɒlkɒlmɒ]
  • Hyphenation: al‧kal‧ma

Noun

[edit]

alkalma

  1. third-person singular single-possession possessive of alkalom

Declension

[edit]
Inflection (stem in long/high vowel, back harmony)
singular plural
nominative alkalma
accusative alkalmát
dative alkalmának
instrumental alkalmával
causal-final alkalmáért
translative alkalmává
terminative alkalmáig
essive-formal alkalmaként
essive-modal alkalmául
inessive alkalmában
superessive alkalmán
adessive alkalmánál
illative alkalmába
sublative alkalmára
allative alkalmához
elative alkalmából
delative alkalmáról
ablative alkalmától
non-attributive
possessive - singular
alkalmáé
non-attributive
possessive - plural
alkalmáéi