bantować

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Old Polish

[edit]

Etymology

[edit]

Borrowed from Hungarian bánt + -ować.[1][2] First attested in c. 1408.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): (10th–15th CE) /bantɔvat͡ɕ/
  • IPA(key): (15th CE) /bantɔvat͡ɕ/

Verb

[edit]

bantować impf

  1. (attested in Greater Poland) to condemn
    • 1858 [c. 1408], Wojciech Szurkowski z Ponieca, “Wyroki sądów miejskich czyli ortyle [Urban court rulings i.e. "Ortyls"]”, in Wacław Aleksander Maciejowski, editor, Historia prawodawstw słowiańskich [History of Slavic lawmaking], volume 6, Poniec, page 112:
      Gynny szą beszmyerny ludze y neszprawny, ysz myru nygdzye nye maya, yako szą osządzeny na szmyercz y czczy odsządzeny, yako tho banthowany, ysz gym nygdzye myr nye gesth
      [Jinni są bezmierni ludzie y niesprawni, iż miru nigdzie nie mają, jako są osądzeni na śmierć i czci odsądzeni, jako to bantowani, iż jim nigdzie mir nie jest]

Descendants

[edit]
  • Middle Polish: bantować

References

[edit]
  1. ^ Danuta Lankiewicz (04.02.2015) “BANTOWAĆ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]
  2. ^ J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1900), “bantować”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 1, Warsaw, page 95
  • B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “bantować”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

Inherited from Old Polish bantować.

Pronunciation

[edit]

Verb

[edit]

bantować impf (perfective (Middle Polish) zbantować)

  1. (transitive, Middle Polish) to punish by beating
  2. (transitive, Middle Polish) to embrace, to scoop

Conjugation

[edit]
Conjugation of bantować impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive bantować
present tense 1st bantuję bantujemy
2nd bantujesz bantujecie
3rd bantuje bantują
impersonal bantuje się
past tense 1st bantowałem,
-(e)m bantował
bantowałam,
-(e)m bantowała
bantowałom,
-(e)m bantowało
bantowaliśmy,
-(e)śmy bantowali
bantowałyśmy,
-(e)śmy bantowały
2nd bantowałeś,
-(e)ś bantował
bantowałaś,
-(e)ś bantowała
bantowałoś,
-(e)ś bantowało
bantowaliście,
-(e)ście bantowali
bantowałyście,
-(e)ście bantowały
3rd bantował bantowała bantowało bantowali bantowały
impersonal bantowano
future tense 1st będę bantował,
będę bantować
będę bantowała,
będę bantować
będę bantowało,
będę bantować
będziemy bantowali,
będziemy bantować
będziemy bantowały,
będziemy bantować
2nd będziesz bantował,
będziesz bantować
będziesz bantowała,
będziesz bantować
będziesz bantowało,
będziesz bantować
będziecie bantowali,
będziecie bantować
będziecie bantowały,
będziecie bantować
3rd będzie bantował,
będzie bantować
będzie bantowała,
będzie bantować
będzie bantowało,
będzie bantować
będą bantowali,
będą bantować
będą bantowały,
będą bantować
impersonal będzie bantować się
conditional 1st bantowałbym,
bym bantował
bantowałabym,
bym bantowała
bantowałobym,
bym bantowało
bantowalibyśmy,
byśmy bantowali
bantowałybyśmy,
byśmy bantowały
2nd bantowałbyś,
byś bantował
bantowałabyś,
byś bantowała
bantowałobyś,
byś bantowało
bantowalibyście,
byście bantowali
bantowałybyście,
byście bantowały
3rd bantowałby,
by bantował
bantowałaby,
by bantowała
bantowałoby,
by bantowało
bantowaliby,
by bantowali
bantowałyby,
by bantowały
impersonal bantowano by
imperative 1st niech bantuję bantujmy
2nd bantuj bantujcie
3rd niech bantuje niech bantują
active adjectival participle bantujący bantująca bantujące bantujący bantujące
passive adjectival participle bantowany bantowana bantowane bantowani bantowane
contemporary adverbial participle bantując
verbal noun bantowanie

Derived terms

[edit]
verb

Further reading

[edit]
  • Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “bantować”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
  • Danuta Lankiewicz (04.02.2015) “BANTOWAĆ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]
  • J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1900), “bantować”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 1, Warsaw, page 95