belja
Contents
Icelandic[edit]
Pronunciation[edit]
Etymology 1[edit]
Onomatopoeic. Compare German bellen, English bellow, Luxembourgish billen.
Verb[edit]
belja (weak verb, third-person singular past indicative beljaði, supine beljað)
- (intransitive) to roar, to bellow
Conjugation[edit]
belja — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að belja | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
beljað | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
beljandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
| present (nútíð) |
ég belja | við beljum | present (nútíð) |
ég belji | við beljum |
| þú beljar | þið beljið | þú beljir | þið beljið | ||
| hann, hún, það beljar | þeir, þær, þau belja | hann, hún, það belji | þeir, þær, þau belji | ||
| past (þátíð) |
ég beljaði | við beljuðum | past (þátíð) |
ég beljaði | við beljuðum |
| þú beljaðir | þið beljuðuð | þú beljaðir | þið beljuðuð | ||
| hann, hún, það beljaði | þeir, þær, þau beljuðu | hann, hún, það beljaði | þeir, þær, þau beljuðu | ||
| imperative (boðháttur) |
belja (þú) | beljið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| beljaðu | beljiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
| infinitive (nafnháttur) |
að beljast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
beljast | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
beljandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses |
||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
| present (nútíð) |
ég beljast | við beljumst | present (nútíð) |
ég beljist | við beljumst |
| þú beljast | þið beljist | þú beljist | þið beljist | ||
| hann, hún, það beljast | þeir, þær, þau beljast | hann, hún, það beljist | þeir, þær, þau beljist | ||
| past (þátíð) |
ég beljaðist | við beljuðumst | past (þátíð) |
ég beljaðist | við beljuðumst |
| þú beljaðist | þið beljuðust | þú beljaðist | þið beljuðust | ||
| hann, hún, það beljaðist | þeir, þær, þau beljuðust | hann, hún, það beljaðist | þeir, þær, þau beljuðust | ||
| imperative (boðháttur) |
beljast (þú) | beljist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| beljastu | beljisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
beljaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
| nominative (nefnifall) |
beljaður | beljuð | beljað | beljaðir | beljaðar | beljuð | |
| accusative (þolfall) |
beljaðan | beljaða | beljað | beljaða | beljaðar | beljuð | |
| dative (þágufall) |
beljuðum | beljaðri | beljuðu | beljuðum | beljuðum | beljuðum | |
| genitive (eignarfall) |
beljaðs | beljaðrar | beljaðs | beljaðra | beljaðra | beljaðra | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
| nominative (nefnifall) |
beljaði | beljaða | beljaða | beljuðu | beljuðu | beljuðu | |
| accusative (þolfall) |
beljaða | beljuðu | beljaða | beljuðu | beljuðu | beljuðu | |
| dative (þágufall) |
beljaða | beljuðu | beljaða | beljuðu | beljuðu | beljuðu | |
| genitive (eignarfall) |
beljaða | beljuðu | beljaða | beljuðu | beljuðu | beljuðu | |
Etymology 2[edit]
Noun[edit]
belja f (genitive singular belju, nominative plural beljur)
