beoliën

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Dutch

[edit]

Etymology

[edit]

From olie +‎ be- -en, or be- +‎ oliën.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /bəˈoː.li.ə(n)/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: be‧oli‧en

Verb

[edit]

beoliën

  1. (transitive) to oil, to cover or lubricate with oil

Conjugation

[edit]
Conjugation of beoliën (weak, prefixed)
infinitive beoliën
past singular beoliede
past participle beolied
infinitive beoliën
gerund beoliën n
present tense past tense
1st person singular beolie beoliede
2nd person sing. (jij) beoliet, beolie2 beoliede
2nd person sing. (u) beoliet beoliede
2nd person sing. (gij) beoliet beoliede
3rd person singular beoliet beoliede
plural beoliën beolieden
subjunctive sing.1 beolië beoliede
subjunctive plur.1 beoliën beolieden
imperative sing. beolie
imperative plur.1 beoliet
participles beoliënd beolied
1) Archaic. 2) In case of inversion.