blastomar
Jump to navigation
Jump to search
Catalan[edit]
Etymology[edit]
Inherited from Late Latin blastēmāre (variant of blasphēmāre). Doublet of blasfemar, which was borrowed.
Pronunciation[edit]
- IPA(key): (Central) [bləs.tuˈma]
- IPA(key): (Balearic) [bləs.toˈma]
- IPA(key): (Valencian) [blas.toˈmaɾ]
Verb[edit]
blastomar (first-person singular present blastomo, first-person singular preterite blastomí, past participle blastomat); root stress: (Central, Valencian, Balearic) /o/
- (intransitive, transitive) Synonym of blasfemar
Conjugation[edit]
Conjugation of blastomar (first conjugation)
References[edit]
- “blastomar” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.
Further reading[edit]
- “blastomar” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.