buntować

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From bunt +‎ -ować.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /bunˈtɔvat͡ɕ/
  • Audio 1; buntować:(file)
  • Audio 2; buntować się:(file)
  • Rhymes: -ɔvat͡ɕ
  • Syllabification: bun‧to‧wać

Verb

[edit]

buntować impf (perfective zbuntować)

  1. (transitive) to call to rebel
  2. (reflexive with się) to rebel
    Synonym: powstawać

Conjugation

[edit]
Conjugation of buntować impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive buntować
present tense 1st buntuję buntujemy
2nd buntujesz buntujecie
3rd buntuje buntują
impersonal buntuje się
past tense 1st buntowałem,
-(e)m buntował
buntowałam,
-(e)m buntowała
buntowałom,
-(e)m buntowało
buntowaliśmy,
-(e)śmy buntowali
buntowałyśmy,
-(e)śmy buntowały
2nd buntowałeś,
-(e)ś buntował
buntowałaś,
-(e)ś buntowała
buntowałoś,
-(e)ś buntowało
buntowaliście,
-(e)ście buntowali
buntowałyście,
-(e)ście buntowały
3rd buntował buntowała buntowało buntowali buntowały
impersonal buntowano
future tense 1st będę buntował,
będę buntować
będę buntowała,
będę buntować
będę buntowało,
będę buntować
będziemy buntowali,
będziemy buntować
będziemy buntowały,
będziemy buntować
2nd będziesz buntował,
będziesz buntować
będziesz buntowała,
będziesz buntować
będziesz buntowało,
będziesz buntować
będziecie buntowali,
będziecie buntować
będziecie buntowały,
będziecie buntować
3rd będzie buntował,
będzie buntować
będzie buntowała,
będzie buntować
będzie buntowało,
będzie buntować
będą buntowali,
będą buntować
będą buntowały,
będą buntować
impersonal będzie buntować się
conditional 1st buntowałbym,
bym buntował
buntowałabym,
bym buntowała
buntowałobym,
bym buntowało
buntowalibyśmy,
byśmy buntowali
buntowałybyśmy,
byśmy buntowały
2nd buntowałbyś,
byś buntował
buntowałabyś,
byś buntowała
buntowałobyś,
byś buntowało
buntowalibyście,
byście buntowali
buntowałybyście,
byście buntowały
3rd buntowałby,
by buntował
buntowałaby,
by buntowała
buntowałoby,
by buntowało
buntowaliby,
by buntowali
buntowałyby,
by buntowały
impersonal buntowano by
imperative 1st niech buntuję buntujmy
2nd buntuj buntujcie
3rd niech buntuje niech buntują
active adjectival participle buntujący buntująca buntujące buntujący buntujące
passive adjectival participle buntowany buntowana buntowane buntowani buntowane
contemporary adverbial participle buntując
verbal noun buntowanie
[edit]
adjective
adverb
nouns

Further reading

[edit]
  • buntować in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • buntować in Polish dictionaries at PWN