böhöm
Jump to navigation
Jump to search
Hungarian
[edit]Etymology
[edit]Borrowed from Yiddish בהמה (beheyme, “beast”).
Pronunciation
[edit]Adjective
[edit]böhöm (comparative böhömebb, superlative legböhömebb)
Declension
[edit]Inflection (stem in -ö-, front rounded harmony) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | böhöm | böhömök |
accusative | böhömöt | böhömöket |
dative | böhömnek | böhömöknek |
instrumental | böhömmel | böhömökkel |
causal-final | böhömért | böhömökért |
translative | böhömmé | böhömökké |
terminative | böhömig | böhömökig |
essive-formal | böhömként | böhömökként |
essive-modal | — | — |
inessive | böhömben | böhömökben |
superessive | böhömön | böhömökön |
adessive | böhömnél | böhömöknél |
illative | böhömbe | böhömökbe |
sublative | böhömre | böhömökre |
allative | böhömhöz | böhömökhöz |
elative | böhömből | böhömökből |
delative | böhömről | böhömökről |
ablative | böhömtől | böhömöktől |
non-attributive possessive - singular |
böhömé | böhömöké |
non-attributive possessive - plural |
böhöméi | böhömökéi |
Adverb
[edit]böhöm (not comparable)
Derived terms
[edit]Expressions
Further reading
[edit]- böhöm in Nóra Ittzés, editor, A magyar nyelv nagyszótára [A Comprehensive Dictionary of the Hungarian Language] (Nszt.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 2006–2031 (work in progress; published a–ez as of 2024).