conciturus

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Etymology 1[edit]

Future active participle of concieō.

Participle[edit]

concitūrus (feminine concitūra, neuter concitūrum); first/second-declension participle

  1. about to bring together, about to assemble, about to collect, about to muster
  2. about to move violently, about to shake, about to stir
  3. about to rouse, about to provoke, about to incite
  4. about to produce, about to cause
Declension[edit]

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative concitūrus concitūra concitūrum concitūrī concitūrae concitūra
Genitive concitūrī concitūrae concitūrī concitūrōrum concitūrārum concitūrōrum
Dative concitūrō concitūrō concitūrīs
Accusative concitūrum concitūram concitūrum concitūrōs concitūrās concitūra
Ablative concitūrō concitūrā concitūrō concitūrīs
Vocative concitūre concitūra concitūrum concitūrī concitūrae concitūra

Etymology 2[edit]

Future active participle of conciō.

Participle[edit]

concītūrus (feminine concītūra, neuter concītūrum); first/second-declension participle

  1. Alternative form of concitūrus
Declension[edit]

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative concītūrus concītūra concītūrum concītūrī concītūrae concītūra
Genitive concītūrī concītūrae concītūrī concītūrōrum concītūrārum concītūrōrum
Dative concītūrō concītūrō concītūrīs
Accusative concītūrum concītūram concītūrum concītūrōs concītūrās concītūra
Ablative concītūrō concītūrā concītūrō concītūrīs
Vocative concītūre concītūra concītūrum concītūrī concītūrae concītūra