dativus

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Dutch[edit]

Etymology[edit]

Borrowed from Latin dativus.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ˈdaː.ti.vʏs/
  • Hyphenation: da‧ti‧vus

Noun[edit]

dativus m (plural dativi or dativussen)

  1. (grammar) the dative case or a word therein

Synonyms[edit]

Latin[edit]

Etymology[edit]

From (to give) +‎ -īvus (adjective suffix), a calque of Ancient Greek δοτικός (dotikós).

Pronunciation[edit]

Adjective[edit]

datīvus (feminine datīva, neuter datīvum); first/second-declension adjective

  1. dative

Declension[edit]

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative datīvus datīva datīvum datīvī datīvae datīva
Genitive datīvī datīvae datīvī datīvōrum datīvārum datīvōrum
Dative datīvō datīvō datīvīs
Accusative datīvum datīvam datīvum datīvōs datīvās datīva
Ablative datīvō datīvā datīvō datīvīs
Vocative datīve datīva datīvum datīvī datīvae datīva

Descendants[edit]

References[edit]