deerlijk
Jump to navigation
Jump to search
Dutch[edit]
Etymology[edit]
From Middle Dutch deerlike. Equivalent to deren + -lijk.
Pronunciation[edit]
Adjective[edit]
deerlijk (comparative deerlijker, superlative deerlijkst)
Inflection[edit]
| Inflection of deerlijk | ||||
|---|---|---|---|---|
| uninflected | deerlijk | |||
| inflected | deerlijke | |||
| comparative | deerlijker | |||
| positive | comparative | superlative | ||
| predicative/adverbial | deerlijk | deerlijker | het deerlijkst het deerlijkste | |
| indefinite | m./f. sing. | deerlijke | deerlijkere | deerlijkste |
| n. sing. | deerlijk | deerlijker | deerlijkste | |
| plural | deerlijke | deerlijkere | deerlijkste | |
| definite | deerlijke | deerlijkere | deerlijkste | |
| partitive | deerlijks | deerlijkers | — | |