dokuczać

Polish

Etymology

From dokuczyć +‎ -ać.

Pronunciation

• IPA^(key): /dɔˈku.t͡ʂat͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ut͡ʂat͡ɕ
• Syllabification: do‧ku‧czać

Verb

dokuczać impf (perfective dokuczyć)

1. (sometimes transitive, usually intransitive) to trouble, to bother, to upset, to tease, to taunt, to cause suffering to [+dative = someone] [+dative = someone]

   Nie dokuczaj mu! ― Don't tease him!

2. (intransitive) to demand, to ask for [+ o (accusative) = something]

Conjugation

Conjugation of dokuczać impf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		dokuczać
present tense	1st	dokuczam			dokuczamy
	2nd	dokuczasz			dokuczacie
	3rd	dokucza			dokuczają
	impersonal	dokucza się
past tense	1st	dokuczałem, -(e)m dokuczał	dokuczałam, -(e)m dokuczała	dokuczałom, -(e)m dokuczało	dokuczaliśmy, -(e)śmy dokuczali	dokuczałyśmy, -(e)śmy dokuczały
	2nd	dokuczałeś, -(e)ś dokuczał	dokuczałaś, -(e)ś dokuczała	dokuczałoś, -(e)ś dokuczało	dokuczaliście, -(e)ście dokuczali	dokuczałyście, -(e)ście dokuczały
	3rd	dokuczał	dokuczała	dokuczało	dokuczali	dokuczały
	impersonal	dokuczano
future tense	1st	będę dokuczał, będę dokuczać	będę dokuczała, będę dokuczać	będę dokuczało, będę dokuczać	będziemy dokuczali, będziemy dokuczać	będziemy dokuczały, będziemy dokuczać
	2nd	będziesz dokuczał, będziesz dokuczać	będziesz dokuczała, będziesz dokuczać	będziesz dokuczało, będziesz dokuczać	będziecie dokuczali, będziecie dokuczać	będziecie dokuczały, będziecie dokuczać
	3rd	będzie dokuczał, będzie dokuczać	będzie dokuczała, będzie dokuczać	będzie dokuczało, będzie dokuczać	będą dokuczali, będą dokuczać	będą dokuczały, będą dokuczać
	impersonal	będzie dokuczać się
conditional	1st	dokuczałbym, bym dokuczał	dokuczałabym, bym dokuczała	dokuczałobym, bym dokuczało	dokuczalibyśmy, byśmy dokuczali	dokuczałybyśmy, byśmy dokuczały
	2nd	dokuczałbyś, byś dokuczał	dokuczałabyś, byś dokuczała	dokuczałobyś, byś dokuczało	dokuczalibyście, byście dokuczali	dokuczałybyście, byście dokuczały
	3rd	dokuczałby, by dokuczał	dokuczałaby, by dokuczała	dokuczałoby, by dokuczało	dokuczaliby, by dokuczali	dokuczałyby, by dokuczały
	impersonal	dokuczano by
imperative	1st	niech dokuczam			dokuczajmy
	2nd	dokuczaj			dokuczajcie
	3rd	niech dokucza			niech dokuczają
active adjectival participle		dokuczający	dokuczająca	dokuczające	dokuczający	dokuczające
contemporary adverbial participle		dokuczając
verbal noun		dokuczanie

Related terms

adjective

• dokuczliwy

 

adverb

• dokuczliwie

 

noun

• dokuczliwość

 

Further reading

• dokuczać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• dokuczać in Polish dictionaries at PWN